อสย. 2:2 ในวาระสุดท้ายจะเป็นดังนี้ คือภูเขาแห่งพระนิเวศของพระยาห์เวห์ จะถูกสถาปนาขึ้นเป็นที่สูงสุดของภูเขาทั้งหลาย และจะถูกยกขึ้นให้อยู่เหนือบรรดาเนินเขา ประชาชาติทั้งหมดจะหลั่งไหลเข้ามาหา
วันพฤหัสบดีที่ 30 พฤษภาคม พ.ศ. 2567
ขัดสนยากจน หนี้สิน (ไถ่จาก ขัดสนยากจน หนี้สิน สู่ ความร่ำรวย เป็นเศรษฐี มั่งมี มั่งคั่ง เจริญรุ่งเรือง)
พระประสงค์ และน้ำพระทัยพระเจ้า สำหรับลูกของพระองค์
พระประสงค์ และน้ำพระทัยพระเจ้า สำหรับลูกของพระองค์
ดร.เยโอแมน ณ บ้านแห่งความเชื่อ
ยอห์น 10:10 THSV11 ขโมยนั้นย่อมมาเพื่อจะลัก ฆ่า และทำลาย เรามาเพื่อพวกเขาจะได้ชีวิตและจะได้อย่างครบบริบูรณ์
คำสาปแช่งแห่งธรรมบัญญัติ 3 กลุ่ม หลักๆ ดังนี้
- 1.โรคภัยไข้เจ็บ (ไถ่จาก โรคภัยไข้เจ็บ รักษาโรค สู่สุขภาพดี)
ฉธบ. 28:21 พระยาห์เวห์จะทรงบันดาลให้โรคร้ายติดพันท่าน จนพระองค์จะทรงเผาผลาญท่านให้สิ้นเสียจากแผ่นดินซึ่งท่านเข้ายึดครองนั้น
ฉธบ. 28:22 พระยาห์เวห์จะทรงเฆี่ยนตีท่านด้วยความซูบผอม และด้วยการป่วยไข้ การอักเสบ ความร้อนอย่างรุนแรง ด้วยดาบ ด้วยแผลพุพอง ด้วยเชื้อรา และสิ่งเหล่านี้จะติดตามท่านไปจนท่านพินาศ
ฉธบ. 28:27 พระยาห์เวห์จะทรงเฆี่ยนตีท่านด้วยฝีอียิปต์ ด้วยแผลร้าย ด้วยโรคกลาก และด้วยโรคคัน ซึ่งจะรักษาไม่ได้
ฉธบ. 28:28 พระยาห์เวห์จะทรงเฆี่ยนตีท่านด้วยความวิกลจริต ตาบอด และให้จิตใจยุ่งเหยิง
ฉธบ. 28:35 พระยาห์เวห์จะทรงเฆี่ยนตีท่านด้วยฝีร้ายที่หัวเข่าและที่ขา ซึ่งท่านจะรักษาให้หายไม่ได้ เป็นตั้งแต่ฝ่าเท้าจนถึงกระหม่อมของท่าน
ฉธบ. 28:61 โรคทุกอย่างและความทุกข์ใจทุกอย่าง ซึ่งไม่ได้ระบุไว้ในหนังสือแห่งธรรมบัญญัตินี้ พระยาห์เวห์จะทรงนำมายังท่าน จนกว่าท่านจะถูกทำลาย
ฉธบ. 28:23 และฟ้าสวรรค์ที่อยู่เหนือศีรษะของท่านจะเป็นทองเหลือง และแผ่นดินที่อยู่ใต้ท่านจะเป็นเหล็ก
ฉธบ. 28:24 พระยาห์เวห์จะทรงบันดาลให้ฝนในแผ่นดินของท่านเป็นฝุ่นและละอองลงมาจากท้องฟ้า อยู่เหนือท่านจนกว่าท่านจะถูกทำลาย
- 3.ใต้อำนาจวิญญาณชั่ว ผีมาร ซาตาน (ไถ่จากบาป การเป็นทาสผีมาร ซาตาน วิญญาณชั่ว สู่เสรีภาพ ในการเป็นบุตรของพระเจ้า)
ฉธบ. 28:25 “พระยาห์เวห์จะทรงทำให้ท่านพ่ายแพ้ต่อศัตรูของท่าน ท่านจะออกไปต่อสู้พวกเขาทางเดียว แต่จะหนีจากเขาเจ็ดทาง และท่านจะเป็นที่น่าสยดสยองยิ่งแก่ราชอาณาจักรทั้งสิ้นทั่วโลก
ฉธบ. 28:26 ซากศพของท่านจะเป็นอาหารของบรรดานกในอากาศและของสัตว์ป่าในโลก และไม่มีผู้ใดขับไล่ฝูงสัตว์เหล่านั้นไปได้
ฉธบ. 28:29 ท่านจะคลำไปในเวลาเที่ยงเหมือนคนตาบอดคลำไปในความมืด และท่านจะไม่มีความเจริญในทางของท่าน ท่านจะถูกบีบคั้นและถูกปล้นอยู่เสมอ และจะไม่มีใครช่วยท่านเลย
ฉธบ. 28:30 ท่านจะหมั้นหญิงคนหนึ่งไว้เป็นภรรยา และชายอื่นจะเข้าไปนอนกับนาง ท่านจะสร้างบ้าน แต่จะไม่ได้อาศัยอยู่ในนั้น ท่านจะปลูกสวนองุ่น แต่ท่านจะไม่ได้เก็บผล
ฉธบ. 28:31 คนจะฆ่าโคของท่านต่อหน้าต่อตาท่าน ท่านจะไม่ได้รับประทานเนื้อโคนั้น เขาจะมาแย่งชิงลาไปต่อหน้าต่อตาท่าน และเขาจะไม่เอากลับคืนมาให้ท่าน ฝูงแพะแกะของท่านจะถูกเอาไปให้ศัตรูของท่าน และจะไม่มีใครช่วยท่านเลย
ฉธบ. 28:32 เขาจะเอาบุตรชายและบุตรสาวของท่านไปให้แก่ชนชาติอื่น ตาของท่านจะมองดูและหม่นหมองด้วยความอาลัยอาวรณ์ตลอดเวลา ส่วนมือของท่านก็ไร้เรี่ยวแรง
ฉธบ. 28:33 ชนชาติที่ท่านไม่เคยรู้จักมาก่อนจะมารับประทานพืชผลแห่งพื้นดินของท่าน และกินผลงานของท่าน เขาจะบีบคั้นและเหยียบย่ำท่านเสมอไป
ฉธบ. 28:34 ดังนั้นภาพที่ท่านเห็นจึงจะทำให้ท่านบ้าคลั่งไป
************
ฉธบ. 28:21 พระยาห์เวห์จะทรงบันดาลให้โรคร้ายติดพันท่าน จนพระองค์จะทรงเผาผลาญท่านให้สิ้นเสียจากแผ่นดินซึ่งท่านเข้ายึดครองนั้น
ฉธบ. 28:22 พระยาห์เวห์จะทรงเฆี่ยนตีท่านด้วยความซูบผอม และด้วยการป่วยไข้ การอักเสบ ความร้อนอย่างรุนแรง ด้วยดาบ ด้วยแผลพุพอง ด้วยเชื้อรา และสิ่งเหล่านี้จะติดตามท่านไปจนท่านพินาศ
ฉธบ. 28:23 และฟ้าสวรรค์ที่อยู่เหนือศีรษะของท่านจะเป็นทองเหลือง และแผ่นดินที่อยู่ใต้ท่านจะเป็นเหล็ก
ฉธบ. 28:24 พระยาห์เวห์จะทรงบันดาลให้ฝนในแผ่นดินของท่านเป็นฝุ่นและละอองลงมาจากท้องฟ้า อยู่เหนือท่านจนกว่าท่านจะถูกทำลาย
ฉธบ. 28:25 “พระยาห์เวห์จะทรงทำให้ท่านพ่ายแพ้ต่อศัตรูของท่าน ท่านจะออกไปต่อสู้พวกเขาทางเดียว แต่จะหนีจากเขาเจ็ดทาง และท่านจะเป็นที่น่าสยดสยองยิ่งแก่ราชอาณาจักรทั้งสิ้นทั่วโลก
ฉธบ. 28:26 ซากศพของท่านจะเป็นอาหารของบรรดานกในอากาศและของสัตว์ป่าในโลก และไม่มีผู้ใดขับไล่ฝูงสัตว์เหล่านั้นไปได้
ฉธบ. 28:27 พระยาห์เวห์จะทรงเฆี่ยนตีท่านด้วยฝีอียิปต์ ด้วยแผลร้าย ด้วยโรคกลาก และด้วยโรคคัน ซึ่งจะรักษาไม่ได้
ฉธบ. 28:28 พระยาห์เวห์จะทรงเฆี่ยนตีท่านด้วยความวิกลจริต ตาบอด และให้จิตใจยุ่งเหยิง
ฉธบ. 28:29 ท่านจะคลำไปในเวลาเที่ยงเหมือนคนตาบอดคลำไปในความมืด และท่านจะไม่มีความเจริญในทางของท่าน ท่านจะถูกบีบคั้นและถูกปล้นอยู่เสมอ และจะไม่มีใครช่วยท่านเลย
ฉธบ. 28:30 ท่านจะหมั้นหญิงคนหนึ่งไว้เป็นภรรยา และชายอื่นจะเข้าไปนอนกับนาง ท่านจะสร้างบ้าน แต่จะไม่ได้อาศัยอยู่ในนั้น ท่านจะปลูกสวนองุ่น แต่ท่านจะไม่ได้เก็บผล
ฉธบ. 28:31 คนจะฆ่าโคของท่านต่อหน้าต่อตาท่าน ท่านจะไม่ได้รับประทานเนื้อโคนั้น เขาจะมาแย่งชิงลาไปต่อหน้าต่อตาท่าน และเขาจะไม่เอากลับคืนมาให้ท่าน ฝูงแพะแกะของท่านจะถูกเอาไปให้ศัตรูของท่าน และจะไม่มีใครช่วยท่านเลย
ฉธบ. 28:32 เขาจะเอาบุตรชายและบุตรสาวของท่านไปให้แก่ชนชาติอื่น ตาของท่านจะมองดูและหม่นหมองด้วยความอาลัยอาวรณ์ตลอดเวลา ส่วนมือของท่านก็ไร้เรี่ยวแรง
ฉธบ. 28:33 ชนชาติที่ท่านไม่เคยรู้จักมาก่อนจะมารับประทานพืชผลแห่งพื้นดินของท่าน และกินผลงานของท่าน เขาจะบีบคั้นและเหยียบย่ำท่านเสมอไป
ฉธบ. 28:34 ดังนั้นภาพที่ท่านเห็นจึงจะทำให้ท่านบ้าคลั่งไป
ฉธบ. 28:35 พระยาห์เวห์จะทรงเฆี่ยนตีท่านด้วยฝีร้ายที่หัวเข่าและที่ขา ซึ่งท่านจะรักษาให้หายไม่ได้ เป็นตั้งแต่ฝ่าเท้าจนถึงกระหม่อมของท่าน
ฉธบ. 28:61 โรคทุกอย่างและความทุกข์ใจทุกอย่าง ซึ่งไม่ได้ระบุไว้ในหนังสือแห่งธรรมบัญญัตินี้ พระยาห์เวห์จะทรงนำมายังท่าน จนกว่าท่านจะถูกทำลาย
(ฉธบ. 28:15 “แต่ถ้าท่านไม่เชื่อฟังพระสุรเสียงของพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน และไม่ระวังที่จะทำตามพระบัญญัติทั้งสิ้นของพระองค์ และกฎเกณฑ์ของพระองค์ ซึ่งข้าพเจ้าบัญชาท่านในวันนี้ แล้วคำสาปแช่งทั้งหมดเหล่านี้จะลงมาเหนือท่านและตามทันท่าน)
กท. 3:13 พระคริสต์ทรงไถ่เราให้พ้นการสาปแช่งแห่งธรรมบัญญัติ โดยการทรงถูกสาปแช่งเพื่อเรา (เพราะพระคัมภีร์เขียนไว้ว่า “ทุกคนที่ถูกแขวนไว้บนต้นไม้ต้องถูกสาปแช่ง” )
ยอห์น 8:10 THSV11 พระเยซูยืดพระกายขึ้นตรัสกับนางว่า “หญิงเอ๋ย พวกเขาไปไหนหมด? ไม่มีใครเอาโทษเธอหรือ?”
ยอห์น 8:11 THSV11 นางทูลว่า “ท่านเจ้าข้า ไม่มีใครเลย” แล้วพระเยซูตรัสว่า “เราก็ไม่เอาโทษเหมือนกัน จงไปเถิดและจากนี้ไปอย่าทำบาปอีก”]
1 ยอห์น 5:17 THSV11 การอธรรมทุกอย่างเป็นบาป แต่บาปที่ไม่นำไปสู่ความตายก็มีอยู่
1 ยอห์น 5:18 THSV11 เรารู้ว่าทุกคนที่เกิดจากพระเจ้าไม่ทำบาป แต่พระองค์ผู้ทรงบังเกิดจากพระเจ้าทรงคุ้มครองรักษาเขา และมารร้ายไม่แตะต้องเขา
1 ยอห์น 1:9 THSV11 ถ้าเราสารภาพบาปของเรา พระองค์ทรงซื่อสัตย์และเที่ยงธรรม ก็จะทรงโปรดยกบาปของเรา และจะทรงชำระเราให้พ้นจากการอธรรมทั้งสิ้น
เอเสเคียล 33:13 THSV11 แม้เราจะกล่าวกับคนชอบธรรมว่า เขาจะมีชีวิตอยู่แน่ แต่ถ้าเขาไว้ใจในความชอบธรรมของเขาและทำบาป การกระทำที่ชอบธรรมทั้งหมดของเขาย่อมไม่ได้รับการจดจำอีกเลย และเขาจะต้องตายเพราะบาปซึ่งเขาได้ทำไว้
สดด. 103:3 ผู้ทรงอภัยความชั่วทั้งสิ้นของเจ้า ผู้ทรงรักษาโรคทั้งสิ้นของเจ้า
สดด. 103:4 ผู้ทรงไถ่ชีวิตของเจ้ามาจากหลุมมรณะ ผู้ทรงสวมความรักมั่นคงและพระกรุณาให้เจ้า
สดด. 103:5 ผู้ทรงให้เจ้าอิ่มด้วยของดี ตลอดชีวิตของเจ้า วัยหนุ่มของเจ้าจึงกลับคืนมาใหม่อย่างวัยนกอินทรี
@@@
เยเรมีย์ 29:11 THSV11 พระยาห์เวห์ตรัสว่า ‘เพราะเรารู้แผนงานที่เรามีไว้สำหรับพวกเจ้า เป็นแผนงานเพื่อสวัสดิภาพ ไม่ใช่เพื่อทำร้ายเจ้า เพื่อจะให้อนาคตและความหวังแก่เจ้า
เยเรมีย์ 29:12 THSV11 แล้วเจ้าจะร้องทูลเรา และมาอธิษฐานต่อเรา และเราจะฟังเจ้า
อิสยาห์ 53:4 THSV11 แน่ทีเดียวท่านแบกความเจ็บไข้ของพวกเรา และหอบความเจ็บปวดของเราไป กระนั้นพวกเรายังคิดว่าที่ท่านถูกตี คือถูกพระเจ้าทรงโบยตีและข่มใจ
อิสยาห์ 53:5 THSV11 แต่ท่านถูกแทง เพราะความทรยศของเรา ท่านบอบช้ำเพราะความบาปผิดของเรา การตีสอนที่ตกบนท่านนั้นทำให้พวกเรามีสวัสดิภาพ และที่ท่านถูกเฆี่ยนตีก็ทำให้เราได้รับการรักษา
มัทธิว 8:17 THSV11 ทั้งนี้เพื่อจะให้สำเร็จตามพระวจนะที่ตรัสผ่านอิสยาห์ผู้เผยพระวจนะที่ว่า “ท่านแบกความเจ็บไข้ของเรา และหอบโรคของเราไป”
1 เปโตร 2:24 THSV11 พระองค์เองได้ทรงรับแบกบาปทั้งหลายของเราไว้ในพระกายของพระองค์ ที่ต้นไม้นั้น เพื่อว่าเราจะตายต่อบาปได้ และดำเนินชีวิตเพื่อความชอบธรรม ด้วยบาดแผลของพระองค์ พวกท่านจึงได้รับการรักษาให้หาย
อพยพ 15:26 THSV11 พระองค์ตรัสว่า “ถ้าเจ้าใส่ใจฟังพระสุรเสียงของพระยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้า และทำสิ่งที่ถูกต้องในสายพระเนตรของพระองค์ อีกทั้งเงี่ยหูฟังพระบัญญัติของพระองค์ และรักษากฎเกณฑ์ของพระองค์ทุกประการแล้ว โรคต่างๆ ซึ่งเราบันดาลให้เกิดแก่คนอียิปต์นั้น เราจะไม่ให้เกิดขึ้นกับเจ้าเลย เพราะเราคือยาห์เวห์แพทย์ของเจ้า”
พี่เลี้ยง นำในการพึ่งพระเจ้าชนะคำสาปแช่งจากความยากจนสู่ความมั่งคั่งตามพระสัญญา
อยู่ในที่ๆ เป็นน้ำพระทัยพระเจ้า (อย่าอยู่ในที่ๆ พระเจ้าไม่ให้อยู่)
ปฐก. 28:10 ยาโคบออกจากเบเออร์เชบาเดินไปยังฮาราน
ปฐก. 28:13 พระยาห์เวห์ทรงยืนเหนือบันได และตรัสว่า “เราคือยาห์เวห์พระเจ้าของอับราฮัมบิดาของเจ้า และพระเจ้าของอิสอัค แผ่นดินซึ่งเจ้านอนอยู่นั้นเราจะให้แก่เจ้าและเชื้อสายของเจ้า
ปฐก. 28:19 เขาเรียกสถานที่นั้นว่าเบธเอล แต่ก่อนเมืองนั้นชื่อลูส
ปฐก. 31:3 พระยาห์เวห์ตรัสกับยาโคบว่า “จงกลับไปยังดินแดนบิดาและญาติพี่น้องของเจ้าเถิด เราจะอยู่กับเจ้า”
ปฐก. 33:18 ยาโคบเดินทางจากปัดดานอารัมมาถึงเมืองเชเคม ในดินแดนคานาอันอย่างปลอดภัย เขาตั้งเต็นท์อยู่หน้าเมืองนั้น
ปฐก. 33:19 ยาโคบซื้อที่ดินแปลงที่ตั้งเต็นท์อยู่นั้น จากบุตรชายของฮาโมร์บิดาของเชเคม เป็นเงินหนึ่งร้อยแผ่น
ปฐก. 33:20 ยาโคบสร้างแท่นบูชาที่นั่น เรียกแท่นนั้นว่า เอลเอโลเฮอิสราเอล
ปฐก. 34:1 ฝ่ายดีนาห์บุตรีของยาโคบกับเลอาห์นั้นออกไปหาผู้หญิงในถิ่นนั้น
ปฐก. 34:2 เมื่อเชเคมบุตรชายฮาโมร์คนฮีไวต์ผู้เป็นเจ้านายดินแดนนั้นเห็นดีนาห์ ก็เอาไปหลับนอนข่มขืนเธอ
ปฐก. 34:3 จิตใจของเชเคมก็ผูกพันอยู่กับดีนาห์บุตรียาโคบ เขารักเธอ พูดจาเอาใจเธอ
ปฐก. 34:4 เชเคมจึงพูดกับฮาโมร์บิดาว่า “ขอหญิงสาวนี้ให้เป็นภรรยาของลูก”
ปฐก. 34:5 ยาโคบได้ข่าวว่าผู้นั้นทำลายความบริสุทธิ์ของดีนาห์บุตรีของท่าน แต่พวกบุตรของท่านอยู่กับฝูงปศุสัตว์ที่ในทุ่ง ยาโคบจึงนิ่งคอยให้พวกเขากลับมาบ้าน
ปฐก. 34:6 ฮาโมร์บิดาของเชเคมก็ไปหายาโคบเพื่อพูดคุยกับท่าน
ปฐก. 34:7 เมื่อพวกบุตรของยาโคบได้ยินข่าวก็กลับมาจากทุ่ง ต่างก็ทุกข์ใจและโกรธมากที่เขาเหยียดหยามพวกอิสราเอล โดยข่มขืนบุตรีของยาโคบ ซึ่งเป็นสิ่งไม่สมควรทำ
ปฐก. 34:8 ฮาโมร์พูดกับพวกเขาว่า “จิตใจเชเคมลูกชายของเรานี้ผูกพันรักใคร่ลูกสาวของท่านมาก ขอให้นางเป็นภรรยาของเขาเถิด
ปฐก. 34:9 และเชิญพวกท่านทำการสมรสกับพวกเรา ยกบุตรีของท่านให้พวกเรา และรับบุตรีของเราให้พวกท่าน
ปฐก. 34:10 พวกท่านจะได้อยู่กับพวกเรา และดินแดนนี้ก็อยู่ตรงหน้าท่าน เชิญอาศัยและค้าขาย และครอบครองสมบัติในดินแดนนี้”
ปฐก. 34:11 เชเคมบอกบิดาและพวกพี่ชายของหญิงนั้นว่า “ขอท่านกรุณาข้าพเจ้าเถิด ท่านจะเรียกเท่าไรข้าพเจ้าก็จะให้
ปฐก. 34:12 ท่านจะเอาเงินสินสอดและของขวัญมากสักเท่าไร ข้าพเจ้าจะให้ตามที่พวกท่านบอก แต่ขอยกหญิงนั้นเป็นภรรยาข้าพเจ้า”
ปฐก. 34:13 เพราะเหตุที่เชเคมทำลายความบริสุทธิ์ของดีนาห์น้องสาว บุตรชายของยาโคบจึงหลอกเชเคม และฮาโมร์บิดาของเชเคม
ปฐก. 34:14 โดยตอบว่า “เราไม่สามารถทำอย่างนี้ คือที่จะยกน้องสาวของเราให้แก่คนที่ยังไม่ได้เข้าสุหนัต จะเป็นที่อับอายขายหน้าแก่เรา
ปฐก. 34:15 เราจะยอมก็ต่อเมื่อท่านถือตามเรา คือยอมเหมือนพวกเรา โดยให้ผู้ชายทุกคนเข้าสุหนัต
ปฐก. 34:16 เราจึงจะยอมยกบุตรีของเราให้แก่พวกท่าน และจะรับบุตรีของพวกท่านเป็นภรรยาของพวกเรา และเราจะอยู่กับท่านเป็นชนชาติเดียวกัน
ปฐก. 34:17 แต่หากว่าท่านทั้งหลายไม่ฟังคำเรา ไม่เข้าสุหนัต เราจะเอาบุตรีของเราไปเสีย”
ปฐก. 34:18 ถ้อยคำของพวกเขาเป็นที่พอใจฮาโมร์และเชเคมบุตรชายของฮาโมร์
ปฐก. 34:19 หนุ่มคนนั้นไม่รีรอที่จะทำตามเพราะเขาชอบบุตรีของยาโคบ เขาเป็นคนมีเกียรติมากกว่าใครๆ ในครอบครัวของบิดา
ปฐก. 34:20 ฮาโมร์กับเชเคมบุตรชายจึงออกไปที่ประตูเมืองบอกชาวเมืองว่า
ปฐก. 34:21 “คนเหล่านี้เป็นมิตรกับพวกเรา ให้เขาอาศัยและค้าขายในดินแดนนี้ เพราะดินแดนนี้กว้างขวางพอให้เขาอยู่ได้ ให้เรารับบุตรีของเขาเป็นภรรยาพวกเรา และยกบุตรีของเราให้เขา
ปฐก. 34:22 พวกเขาจะยอมอยู่เป็นชนชาติเดียวกับเราได้ตามข้อตกลงนี้เท่านั้น คือพวกเราที่เป็นชายทุกคนจะเข้าสุหนัตเหมือนเขา
ปฐก. 34:23 ฝูงปศุสัตว์และทรัพย์สมบัติของพวกเขา กับสัตว์ใช้งานอื่นๆ ทั้งสิ้นของพวกเขาก็จะเป็นของเราด้วยไม่ใช่หรือ ขอแต่ให้เรายอมทำตามพวกเขา พวกเขาก็จะอยู่กับเรา”
ปฐก. 34:24 ทุกคนที่ออกไปที่ประตูเมืองก็เห็นชอบกับฮาโมร์และเชเคม ชายทุกคนก็เข้าสุหนัตคือทุกคนที่ออกไปที่ประตูเมือง
ปฐก. 34:25 เมื่ออยู่มาถึงวันที่สาม คนเหล่านั้นกำลังเจ็บอยู่ บุตรชายสองคนของยาโคบชื่อ สิเมโอนและเลวี เป็นพี่ชายของดีนาห์ ก็ถือดาบเข้าไปในเมืองที่ไม่มีการป้องกัน ฆ่าผู้ชายในเมืองทุกคน
ปฐก. 34:26 พวกเขาฆ่าฮาโมร์และเชเคมบุตรชายเสียด้วยดาบ และพาดีนาห์ออกจากบ้านเชเคมไป
ปฐก. 34:27 บรรดาบุตรคนอื่นของยาโคบเข้าไปที่คนตาย และปล้นเมืองนั้น เพราะคนเมืองนั้นทำลายความบริสุทธิ์ของน้องสาว
ปฐก. 34:28 พวกเขาเอาฝูงแพะแกะ ฝูงโค ฝูงลา และข้าวของในเมืองและในนาไป
ปฐก. 34:29 เอาทรัพย์สมบัติทั้งหมดไป และจับบุตรภรรยาของคนเหล่านั้นทั้งหมดไปเป็นเชลย และริบของในบ้านไปเสียทั้งสิ้น
ปฐก. 34:30 ฝ่ายยาโคบจึงพูดกับสิเมโอนและเลวีว่า “เจ้าทำให้พ่อเดือดร้อน โดยทำให้พ่อเป็นที่เกลียดชังของคนดินแดนนี้ คือคนคานาอันกับคนเปริสซี พ่อมีผู้คนน้อยนัก ถ้าพวกนั้นรุมโจมตีพ่อ ก็จะทำให้พ่อและครอบครัวถูกทำลาย”
ปฐก. 34:31 แต่พวกเขาตอบว่า “มันจะทำกับน้องสาวเราเหมือนหญิงโสเภณีได้หรือ?”
ปฐก. 35:1 พระเจ้าตรัสแก่ยาโคบว่า “ลุกขึ้นไปเบธเอล และอาศัยอยู่ที่นั่น ทำแท่นบูชาที่นั่นแด่พระเจ้าผู้สำแดงพระองค์แก่เจ้าเมื่อเจ้าหนีไปจากเอซาวพี่ชายของเจ้า”
ปฐก. 35:2 ดังนั้นยาโคบจึงบอกครอบครัว และคนทั้งปวงที่อยู่กับท่านว่า “จงทิ้งพวกพระต่างด้าวที่อยู่ท่ามกลางพวกเจ้าเสีย ชำระตัว และเปลี่ยนเครื่องนุ่งห่ม
ปฐก. 35:3 ให้พวกเราลุกขึ้นไปเบธเอล ที่นั่นข้าจะทำแท่นบูชาแด่พระเจ้าผู้ทรงตอบข้าในวันที่ข้ามีความทุกข์ใจ และทรงอยู่กับข้าในทางที่ข้าไปนั้น”
ปฐก. 35:4 คนทั้งหลายเอาพระต่างด้าวทั้งหมดที่มีอยู่ กับตุ้มหูที่หูของพวกเขามาให้ยาโคบ ยาโคบก็ฝังไว้ใต้ต้นโอ๊กที่อยู่ใกล้เมืองเชเคม
ปฐก. 35:5 เมื่อพวกเขาออกเดินทาง เมืองต่างๆ ที่อยู่รอบข้างมีความเกรงกลัวพระเจ้า ชาวเมืองจึงไม่ได้ไล่ตามบรรดาบุตรชายของยาโคบ
ปฐก. 35:6 ยาโคบมาถึงลูส (คือเบธเอล) ซึ่งอยู่ในดินแดนคานาอัน ทั้งท่านและทุกคนที่อยู่กับท่าน
ปฐก. 35:7 ที่นั่นยาโคบสร้างแท่นบูชาไว้ และเรียกสถานที่นั้นว่าเอลเบธเอล เพราะว่าที่นั่น พระเจ้าทรงสำแดงพระองค์แก่ยาโคบเมื่อท่านหนีพี่ชายไป
วันพุธที่ 22 พฤษภาคม พ.ศ. 2567
ความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน For แบ่งปัน
สดด. 133:1 ดูเถิด ซึ่งพี่น้องอาศัยอยู่ด้วยกันเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน ก็เป็นการดี และน่าชื่นใจมากสักเท่าใด
อฟ. 4:3 จงเพียรพยายามเอาสันติสุขผูกมัดความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวของพระวิญญาณ
อฟ. 4:3 จงพยายามรักษาความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันที่มาจากพระวิญญาณนั้น โดยมีสันติภาพเป็นเครื่องผูกพัน
มธ. 18:19 เราบอกพวกท่านอีกว่า ถ้าพวกท่านสองคนจะร่วมใจกันทูลขอสิ่งหนึ่งสิ่งใดในโลก พระบิดาของเราผู้สถิตในสวรรค์ก็จะทรงทำสิ่งนั้นให้
มธ. 18:20 เพราะว่ามีสองสามคนประชุมกันที่ไหนในนามของเรา เราจะอยู่ท่ามกลางพวกเขาที่นั่น”
ลนต. 26:8 พวกเจ้าห้าคนจะขับไล่ศัตรูร้อยคน พวกเจ้าร้อยคนจะขับไล่ศัตรูหมื่นคน ศัตรูของพวกเจ้าจะล้มลงด้วยดาบต่อหน้าเจ้าทั้งหลาย
มธ. 18:19 เราบอกพวกท่านอีกว่า ถ้าพวกท่านสองคนจะร่วมใจกันทูลขอสิ่งหนึ่งสิ่งใดในโลก พระบิดาของเราผู้สถิตในสวรรค์ก็จะทรงทำสิ่งนั้นให้
มธ. 18:20 เพราะว่ามีสองสามคนประชุมกันที่ไหนในนามของเรา เราจะอยู่ท่ามกลางพวกเขาที่นั่น”
วันพุธที่ 15 พฤษภาคม พ.ศ. 2567
อธิษฐาน และ อธิษฐาน
ลก. 18:1 พระเยซูตรัสอุปมาเรื่องหนึ่งให้พวกเขาฟัง เพื่อสอนว่าเขาทั้งหลายควรอธิษฐานอยู่เสมอและไม่อ่อนระอาใจ
ลก. 18:2 พระองค์ตรัสว่า “ในเมืองแห่งหนึ่งมีผู้พิพากษาอยู่คนหนึ่ง เป็นคนที่ไม่เกรงกลัวพระเจ้าและไม่เห็นแก่มนุษย์ด้วย
ลก. 18:3 ในเมืองนั้นมีหญิงม่ายคนหนึ่งมาหาท่านพูดว่า ‘ขอให้ความยุติธรรมแก่ดิฉันในการสู้ความเถิด’
ลก. 18:4 แต่ผู้พิพากษาคนนั้นไม่ยอมทำจนเวลาผ่านไปนาน แต่ภายหลังเขานึกในใจว่า ‘แม้ว่าข้าจะไม่เกรงกลัวพระเจ้าและไม่เห็นแก่มนุษย์
ลก. 18:5 แต่เพราะแม่ม่ายคนนี้มาทำให้ข้าลำบาก ข้าจะให้ความยุติธรรมแก่นางเพื่อไม่ให้นางมารบกวนให้รำคาญใจบ่อยๆ’ ”
ลก. 18:6 และองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า “จงฟังคำที่ผู้พิพากษาอธรรมคนนี้พูด
ลก. 18:7 พระเจ้าจะไม่ประทานความยุติธรรมแก่คนที่พระองค์ทรงเลือกไว้ คือพวกที่ร้องถึงพระองค์ทั้งกลางวันกลางคืนหรือ? พระองค์จะทรงอดทนได้หรือ?
ลก. 18:8 เราบอกพวกท่านว่า พระองค์จะประทานความยุติธรรมแก่พวกเขาโดยเร็ว แต่เมื่อบุตรมนุษย์มา ท่านยังจะพบความเชื่อในแผ่นดินโลกหรือ?” (ความเชื่อที่แสดงออก ด้วยการอธิษฐาน)
รม. 12:12 จงชื่นชมยินดีในความหวัง จงสู้ทนต่อความยากลำบาก จงขะมักเขม้นอธิษฐาน
วันพฤหัสบดีที่ 9 พฤษภาคม พ.ศ. 2567
ความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน
ลนต. 26:8 พวกเจ้าห้าคนจะขับไล่ศัตรูร้อยคน พวกเจ้าร้อยคนจะขับไล่ศัตรูหมื่นคน ศัตรูของพวกเจ้าจะล้มลงด้วยดาบต่อหน้าเจ้าทั้งหลาย