วันพุธที่ 13 ธันวาคม พ.ศ. 2566

พระพรจากพระเจ้า ผ่านบิดา มารดา

มธ. 22:16 จึง​ใช้​บรร​ดา​ศิษย์​ของ​ตน​กับ​พวก​เฮ​โรด​ไป​ทูล​พระ​องค์​ว่า “ท่าน​อา​จารย์ เรา​ทราบ​ว่า​ท่าน​เป็น​คน​ซื่อ​สัตย์ สั่ง​สอน​ทาง​ของ​พระ​เจ้า​ตาม​ความ​จริง​โดย​ไม่​ได้​เอา​ใจ​ใคร เพราะ​ท่าน​ไม่​ได้​เห็น​แก่​หน้า​ใคร
มธ. 22:17 เพราะ​ฉะ​นั้น​ขอ​โปรด​ให้​เรา​ทราบ​ว่า​ท่าน​คิด​อย่าง​ไร? การ​ส่ง​ส่วย​ให้​แก่​ซี​ซาร์​นั้น​ควร​หรือ​ไม่?”
มธ. 22:18 พระ​เยซู​ทรง​ทราบ​เจต​นา​ร้าย​ของ​พวก​เขา​จึง​ตรัส​ว่า “คน​หน้า​ซื่อ​ใจ​คด พวก​ท่าน​มา​ทดลอง​เรา​ทำไม?
มธ. 22:19 จง​เอา​เงิน​ที่​จะ​เสีย​ส่วย​นั้น​มา​ให้​เรา​ดู” เขา​จึง​เอา​เด​นา​ริ​อัน​เหรียญ​หนึ่ง​ถวาย​พระ​องค์
มธ. 22:20 พระ​องค์​ตรัส​ถาม​ว่า “รูปและคำ​จารึก​นี้​เป็น​ของ​ใคร?”
มธ. 22:21 พวก​เขา​ทูล​ว่า “ของ​ซีซาร์” แล้ว​พระ​องค์​ตรัส​กับ​เขา​ว่า “เพราะ​ฉะนั้น ของ​ของ​ซี​ซาร์​จง​ถวาย​แด่​ซี​ซาร์ และ​ของ​ของ​พระ​เจ้า​จง​ถวาย​แด่​พระ​เจ้า”
************
มลค. 3:10 พระ​ยาห์​เวห์​จอม​ทัพ​ตรัส​ว่า จง​นำ​ทศางค์​เต็ม​ขนาด​มา​ไว้​ใน​คลัง เพื่อ​ว่า​จะ​มี​อา​หาร​ใน​นิเวศ​ของ​เรา จง​ลอง​ดู​เรา​ใน​เรื่อง​นี้​ว่า เรา​จะ​เปิด​หน้า​ต่าง​ใน​ฟ้า​สวรรค์​ให้​เจ้า และ​เท​พร​อย่าง​ล้น​ไหล​มา​ให้​เจ้า​หรือ​ไม่
มลค. 3:11 เรา​จะ​ขจัด​พวก​ตั๊ก​แตน​ให้​แก่​เจ้า เพื่อ​ว่า​มัน​จะ​ไม่ทำ​ลาย​ผล​แห่ง​พื้น​ดิน​ของ​เจ้า และ​ผล​องุ่น​ใน​สวน​ของ​เจ้า​จะ​ไม่​ร่วง พระ​ยาห์​เวห์​จอม​ทัพ​ตรัส​ดัง​นี้​แหละ
มลค. 3:12 แล้ว​ประ​ชา​ชาติ​ทั้ง​สิ้น​จะ​เรียก​เจ้า​ว่า ‘ผู้​ที่​ได้​รับ​พระ​พร’ เพราะ​ว่า​แผ่นดินของเจ้า​จะ​เป็น​แผ่น​ดิน​ที่​น่า​พึง​ใจ พระ​ยาห์​เวห์​จอม​ทัพ​ตรัส​ดัง​นี้​แหละ
                              ************
มธ. 15:4 เพราะ​ว่า​พระ​เจ้า​ทรง​บัญ​ญัติ​ไว้​ว่า ‘จง​ให้​เกียรติ​บิดา​มารดา​ของ​ตน’  และ ‘ใคร​ประ​ณามบิดา​มารดา​จะ​ต้อง​มี​โทษ​ถึง​ตาย’ 
มธ. 15:5 แต่​พวก​ท่าน​กลับ​สอน​ว่า ‘ใคร​กล่าว​กับ​บิดา​มารดา​ว่า “สิ่ง​ใด​ของ​ข้าพ​เจ้า​ซึ่ง​อาจ​เป็น​ประ​โยชน์​ต่อ​ท่าน สิ่ง​นั้น​เป็น​ของ​ที่​ถวาย​แด่​พระ​เจ้า​แล้ว”
มธ. 15:6 คน​นั้น​ก็​ไม่​ต้อง​ให้​เกียรติ​บิดา​ของ​ตน’​อย่าง​นั้น​แหละ พวก​ท่าน​ทำ​ให้​พระ​วจนะ​ของ​พระ​เจ้า​เป็น​โมฆะ​ไป เพราะ​คำ​สอน​สืบ​ทอด​ของ​ท่าน
มธ. 15:7 พวก​หน้า​ซื่อ​ใจ​คด อิส​ยาห์​พยา​กรณ์​ถึง​ท่าน​ทั้ง​หลาย​ถูก​แล้ว​ว่า
มธ. 15:8 ‘ชน​ชาติ​นี้​ให้​เกียรติ​เรา​แต่​ปาก ใจ​ของ​พวก​เขา​ห่าง​ไกล​จาก​เรา
มธ. 15:9 พวก​เขา​นมัส​การ​เรา​โดย​เปล่า​ประ​โยชน์  เพราะ​เอา​กฎ​เกณฑ์​ของ​มนุษย์​มา​สอน​ว่า​เป็น​พระ​ดำ​รัส​สอน’ ”

                              ************
ปฐก. 27:14 เขา​จึง​ไป​นำ​มา​ให้​มารดา มารดา​ของ​เขา​ก็​ทำ​อาหาร​อร่อย​อย่าง​ที่​บิดา​ของ​เขา​ชอบ​นั้น
ปฐก. 28:7 ยาโคบ​เชื่อ​ฟังบิดา​มารดา และไป​ยัง​ปัด​ดาน​อา​รัม

ปฐก. 44:20 พวก​ข้าพ​เจ้า​ตอบ​นาย​ว่า ‘ข้าพ​เจ้า​ทั้ง​หลาย​มี​บิดา​ที่​ชรา​แล้ว มี​บุตร​คน​หนึ่ง​เกิด​เมื่อ​บิดา​ชรา เป็น​น้อง​เล็ก พี่​ชาย​ของ​เด็ก​นั้น​ก็​ตาย​เสีย​แล้ว บุตร​ของ​มารดา​นั้น​ยัง​อยู่​แต่​คน​นี้​คน​เดียว บิดารัก​เด็ก​คน​นี้​มาก’

อพย. 20:12 “จง​ให้​เกียรติแก่บิดา​มาร​ดา​ของ​เจ้า เพื่อ​อายุ​ของ​เจ้า​จะ​ได้​ยืน​ยาว​บน​แผ่น​ดิน ซึ่ง​พระ​ยาห์​เวห์​พระ​เจ้า​ของ​เจ้า​ประ​ทาน​แก่​เจ้า
อพย. 21:15 “ผู้​ใด​ทุบ​ตี​บิดา​มาร​ดา​ของ​ตน ผู้​นั้น​จะ​ต้อง​ถูก​ปรับ​โทษ​ถึง​ตาย
อพย. 21:17 “ผู้​ใด​ด่า​แช่ง​บิดา​มารดา​ของ​ตน ผู้​นั้น​ต้อง​ถูก​ปรับ​โทษ​ถึง​ตาย


ลก. 10:27 เขา​ทูล​ตอบ​ว่า “พวก​ท่าน​จง​รัก​องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ผู้​เป็น​พระ​เจ้า​ของ​ท่าน​ด้วย​สุด​ใจ​ของ​ท่าน ด้วย​สุด​จิต​ของ​ท่าน ด้วย​สุดกำ​ลัง​ของ​ท่าน และ​ด้วย​สุด​ความ​คิด​ของ​ท่าน และ​จง​รัก​เพื่อน​บ้าน​เหมือน​รัก​ตน​เอง ”
มธ. 19:19 จง​ให้​เกียรติ​บิดา​มารดา​ของ​ตน  และจง​รัก​เพื่อนบ้าน​เหมือน​รักตน​เอง’ ”
ลนต. 19:3 พวก​เจ้า​ทุก​คนต้อง​เคารพ​มารดา​และ​บิดา​ของ​ตน และต้อง​รักษา​บรรดา​สะ​บา​โต​ของ​เรา เรา​คือ​ยาห์​เวห์​พระ​เจ้า​ของ​เจ้า

1ซมอ. 22:3 ดา​วิด​ก็​ออก​จาก​ที่​นั่น​ไป​ยัง​เมือง​มิส​ปาห์​ใน​โม​อับ และ​ท่าน​ทูล​พระ​รา​ชา​แห่ง​โม​อับ​ว่า “ขอ​โปรด​ให้​บิดา​มารดา​ของ​ข้าพ​เจ้า​ออก​มา​อยู่​กับ​พวก​พระ​องค์เถิด จน​กว่า​ข้าพ​เจ้า​จะ​ทราบ​ว่า​พระ​เจ้า​จะ​ทรง​กระ​ทำ​ประ​การ​ใด​เพื่อ​ข้าพ​เจ้า”
1ซมอ. 22:4 และ​ท่าน​ก็​นำ​บิดา​มารดา​มา​ฝาก​ไว้​กับพระ​รา​ชา​แห่ง​โม​อับ และ​พวก​ท่าน​ก็​อาศัย​อยู่​กับ​พระ​รา​ชา​ตลอด​เวลา​ที่​ดา​วิด​อยู่​ใน​ที่​กำ​บัง​เข้ม​แข็ง

ลก. 2:22 เมื่อ​ถึง​เวลา​ทำ​พิธี​ชำระ​ตัว​ตาม​ธรรม​บัญ​ญัติ​ของ​โม​เสส บิดา​มารดา​จึง​นำ​พระ​กุมาร​ไป​ยัง​กรุง​เย​รู​ซา​เล็ม​เพื่อ​ถวาย​แด่​องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า

มธ. 19:29 และ​ทุก​คน​ที่​สละ​บ้าน พี่​น้อง​ชาย​หญิง บิดา​มารดา บุตร​หรือ​ไร่นา เพราะ​เห็น​แก่​นาม​ของ​เรา คน​นั้น​จะ​ได้​ผล​ร้อย​เท่า​และ​ชีวิต​นิรันดร์​ด้วย

วันพฤหัสบดีที่ 23 พฤศจิกายน พ.ศ. 2566

สิ่งพระเจ้าทำเพื่อชนชาติของพระองค์

 ยชว. 6:2 พระ​ยาห์​เวห์​ตรัส​กับ​โย​ชู​วา​ว่า “ดู​แน่ะ เรา​ได้​มอบ​เมือง​เย​รี​โค​ไว้​ใน​มือ​เจ้า​แล้ว ทั้ง​กษัตริย์​และ​พวก​นัก​รบ​กล้า​หาญ

ยชว. 6:3 พวก​เจ้า​จง​เดิน​ขบวน​รอบ​เมือง คือ​ให้​พวก​ทหาร​วน​รอบ​เมือง​ครั้ง​หนึ่ง เจ้า​จง​ทำ​เช่น​นี้​หก​วัน

ยชว. 6:4 ให้​ปุโร​หิต​เจ็ด​คน​ถือ​แตร​เขา​แกะ​เจ็ด​คัน​นำ​หน้า​หีบ และ​ใน​วัน​ที่​เจ็ด​นั้น​พวก​เจ้า​จง​เดิน​รอบ​เมือง​เจ็ด​ครั้ง ให้​ปุโร​หิต​เป่า​แตร​ไป​ด้วย

ยชว. 6:5 และ​เมื่อ​เขา​เป่า​เขา​แกะ​เป็น​เสียง​ยาว พอ​เจ้า​ได้​ยิน​เสียง​แตร​นั้น ก็​ให้​ประ​ชา​ชน​ทั้ง​ปวง​โห่​ร้อง​ขึ้น​ด้วย​เสียง​ดัง กำแพง​เมือง​นั้น​ก็​จะ​พัง​ลง​ราบ และ​ประ​ชา​ชน​จะ​ขึ้น​ไป ทุก​คน​ต่าง​ตรง​ไป​ข้าง​หน้า​ตน”

ยชว. 6:15 ใน​วัน​ที่​เจ็ด พวก​เขา​ลุก​ขึ้น​แต่​เช้า​ตรู่ เดิน​ขบวน​รอบ​เมือง​อย่าง​เคย​เจ็ด​ครั้ง เฉพาะ​วัน​เดียว​นั้น​เขา​ได้​เดิน​ขบวน​รอบ​เมือง​เจ็ด​ครั้ง
ยชว. 6:16 ใน​ครั้ง​ที่​เจ็ด เมื่อ​ปุโร​หิต​เป่า​แตร โย​ชู​วา​บอก​ประ​ชา​ชน​ว่า “จง​โห่​ร้อง​ขึ้น​เถิด เพราะ​พระ​ยาห์​เวห์​ทรง​มอบ​เมือง​นั้น​ให้​ท่าน​แล้ว
ยชว. 6:17 เมือง​นั้น​และ​ทุก​สิ่ง​ใน​เมือง​นั้น​เป็น​สิ่ง​ที่​ต้อง​ทำลาย​ถวาย​แด่​พระ​ยาห์​เวห์ เว้น​แต่​รา​หับ​หญิง​โสเภ​ณี​กับ​ทุก​คน​ที่​อยู่​ใน​บ้าน​ของ​นาง​จะ​รอด​ชีวิต เพราะ​นาง​ได้​ซ่อน​ผู้​สื่อ​สาร​ที่​พวก​เรา​ใช้​ไป
ยชว. 6:18 ส่วน​พวก​ท่าน​จง​ตี​ตัว​ออก​ห่าง​จาก​สิ่ง​ที่​ต้อง​ทำลาย​ถวาย​นั้น เกรง​ว่า​ท่าน​เอง​จะ​ถูก​ทำลาย​เมื่อ​ท่าน​เก็บ​สิ่ง​ที่​ต้อง​ทำลาย​ถวาย​นั้น​ไว้​บ้าง และ​จะ​ทำ​ให้​ค่าย​ของ​อิส​รา​เอล​เป็น​สิ่ง​ที่​ต้อง​ทำลาย​ถวาย​ไป​ด้วย นำ​มา​ซึ่ง​ความ​ทุกข์​ยาก​ลำ​บาก
ยชว. 6:19 แต่​เงิน​และ​ทอง​ทั้ง​หมด กับ​เครื่อง​ใช้​ที่​ทำ​ด้วย​ทอง​สัม​ฤทธิ์​และ​เหล็ก เป็น​ของ​ถวาย​แด่​พระ​ยาห์​เวห์​ให้​นำ​เข้า​ไป​ไว้​ใน​คลัง​ของ​พระ​องค์”
ยชว. 6:20 แล้ว​ประ​ชา​ชน​ก็​โห่​ร้อง และ​มี​การ​เป่า​แตร พอ​ประ​ชา​ชน​ได้​ยิน​เสียง​แตร เขา​ก็​โห่​ร้อง​ดัง และ​กำแพง​ก็​พัง​ลง​ราบ ประ​ชา​ชน​จึง​ขึ้น​ไป​ใน​เมือง ทุก​คน​ต่าง​ตรง​ไป​ข้าง​หน้า​ตน​และ​เข้า​ยึด​เมือง​นั้น
ยชว. 6:21 แล้ว​พวก​เขา​ก็​ทำลาย​ทุก​สิ่ง​ที่​อยู่​ใน​เมือง​นั้น​เสีย​สิ้น​ด้วย​คม​ดาบ ทั้ง​ชาย​และ​หญิง คน​หนุ่ม​และ​คน​อาวุ​โส ทั้ง​วัว แกะ​และ​ลา

ยชว. 7:2 โย​ชู​วา​ให้​คน​ออก​จาก​เย​รี​โค​ไป​ยัง​เมือง​อัย ซึ่ง​อยู่​ใกล้​เบ​ธา​เวน​ทาง​ทิศ​ตะวัน​ออก​ของ​เมือง​เบธ​เอล บอก​เขา​ว่า “จง​ขึ้น​ไป​และ​สอด​แนม​ดู​เมือง​นั้น” คน​เหล่า​นั้น​ก็​ขึ้น​ไป​และ​สอด​แนม​ดู​เมือง​อัย
ยชว. 7:3 และ​เขา​กลับ​มา​ราย​งาน​แก่​โย​ชู​วา​ว่า “ไม่​ต้อง​ให้​ประ​ชา​ชน​ทั้ง​หมด​ขึ้น​ไป ให้​สัก​สอง​สาม​พัน​คน​ขึ้น​ไป​ตี​เมือง​อัย​ก็​พอ ไม่​ต้อง​ให้​ประ​ชา​ชน​ทั้ง​หมด​ปีน​ป่าย​ไป​ที่​นั่น​เลย เพราะ​เขา​มี​คน​น้อย”
ยชว. 7:4 เพราะ​ฉะนั้น​จึง​มี​ประ​ชา​ชน​ขึ้น​ไป​ที่​นั่น​เพียง 3,000 คน แต่​ต้อง​แตก​หนี​จาก​ชาว​เมือง​อัย
ยชว. 7:5 ฝ่าย​ชาว​เมือง​อัย​ก็​ฆ่า​ฟัน​พวก​เขา​ตาย​ประ​มาณ 36 คน โดย​ขับ​ไล่​เขา​จาก​ประ​ตู​เมือง​ไป​ถึง​เช​บา​ริม ฆ่า​เขา​ตาม​ทาง​ลง และ​จิต​ใจ​ของ​ประ​ชา​ชน​ก็​ละลาย​ไป​อย่าง​น้ำ
ยชว. 7:6 ฝ่าย​โย​ชู​วา​ก็​ฉีก​เสื้อ​ผ้า​ของ​ตน​ซบ​หน้า​ลง​ถึง​ดิน หน้า​หีบ​แห่ง​พระ​ยาห์​เวห์​จน​ถึง​เวลา​เย็น ทั้ง​ท่าน​กับ​พวก​ผู้ใหญ่​ของ​คน​อิส​รา​เอล ต่าง​ก็​เอา​ผง​คลี​ดิน​ใส่​ศีรษะ​ของ​ตน
ยชว. 7:7 โย​ชู​วา​กราบ​ทูล​ว่า “ข้า​แต่​พระ​ยาห์​เวห์​องค์​เจ้า​นาย ทำไม​พระ​องค์​จึง​ทรง​นำ​ชน​ชาติ​นี้​ข้าม​แม่​น้ำ​จอร์​แดน​มา เพื่อ​จะ​มอบ​พวก​ข้า​พระ​องค์​ไว้​ใน​มือ​ของ​คน​อา​โม​ไรต์​ให้​ทำลาย​เสีย? พวก​ข้า​พระ​องค์​น่า​จะ​พอใจ​อยู่​เพียง​ฟาก​ตะวัน​ออก​ของ​จอร์​แดน
ยชว. 7:8 ข้า​แต่​องค์​เจ้า​นาย ข้า​พระ​องค์​จะ​ทูล​อะไร​ได้​เล่า เมื่อ​อิส​รา​เอล​หัน​หลัง​หนี​ศัตรู​เสีย​แล้ว
ยชว. 7:9 เพราะ​ว่า​คน​คา​นา​อัน​กับ​บรรดา​ชาว​เมือง​คง​จะ​ได้​ยิน แล้ว​ยก​มา​ตั้ง​ล้อม​พวก​ข้า​พระ​องค์ และ​ลบ​ชื่อ​ของ​พวก​ข้า​พระ​องค์​เสีย​จาก​โลก และ​พระ​องค์​จะ​ทรง​ทำ​อะไร​เพื่อ​พระ​นาม​อัน​ยิ่ง​ใหญ่​ของ​พระ​องค์?”
ยชว. 7:10 ฝ่าย​พระ​ยาห์​เวห์​ตรัส​กับ​โย​ชู​วา​ว่า “จง​ลุก​ขึ้น​เถิด ทำไม​เจ้า​จึง​ซบ​หน้า​ลง​อย่าง​นี้​เล่า?
ยชว. 7:11 อิส​รา​เอล​ได้​ทำ​บาป เขา​ได้​ละเมิด​พันธ​สัญ​ญา​ซึ่ง​เรา​ได้​บัญชา​เขา​ไว้ เขา​ได้​ยัก​ยอก​สิ่ง​ที่​ต้อง​ทำลาย​ถวาย เขา​ได้​ขโมย​และ​หลอก​ลวง และ​ได้​เอา​ของ​นั้น​รวม​ไว้​กับ​ข้าว​ของ​ของ​ตน
ยชว. 7:12 เพราะ​ฉะนั้น​ประ​ชา​ชน​อิส​รา​เอล​จึง​ยืน​หยัด​ต่อ​สู้​ศัตรู​ของ​ตน​ไม่​ได้ ได้​หัน​หลัง​หนี​ศัตรู เพราะ​พวก​เขา​กลาย​เป็น​สิ่ง​ที่​ต้อง​ทำลาย​ถวาย เรา​จะ​ไม่​อยู่​กับ​พวก​เจ้า​อีก​ต่อ​ไป เว้น​แต่​เจ้า​จะ​ทำลาย​สิ่ง​ที่​ต้อง​ทำลาย​ถวาย​เหล่า​นั้น​เสีย​จาก​ท่าม​กลาง​พวก​เจ้า
ยชว. 7:13 จง​ลุก​ขึ้น​ชำระ​ประ​ชา​ชน​ให้​บริ​สุทธิ์​และ​กล่าว​ว่า ‘จง​ชำระ​ตัว​เสีย เพื่อ​วัน​พรุ่ง​นี้ เพราะ​พระ​ยาห์​เวห์​พระ​เจ้า​ของ​อิส​รา​เอล​กล่าว​เช่น​นี้​ว่า “โอ อิส​รา​เอล​เอ๋ย มี​สิ่ง​ที่​ต้อง​ทำลาย​ถวาย​อยู่​ท่าม​กลาง​พวก​เจ้า เจ้า​จะ​ยืน​หยัด​ต่อ​สู้​ศัตรู​ไม่​ได้ จน​กว่า​เจ้า​จะ​นำ​สิ่ง​ที่​ต้อง​ทำลาย​ถวาย​นั้น ออก​เสีย​จาก​หมู่​พวก​เจ้า”
ยชว. 7:14 พอ​รุ่ง​เช้า​พวก​ท่าน​จง​เข้า​มา​ที​ละ​เผ่า เผ่า​ใด​ที่​พระ​ยาห์​เวห์​ทรง​จับ​ไว้​ก็​ต้อง​เข้า​มา​ที​ละ​ตระ​กูล ตระ​กูล​ใด​ที่​พระ​ยาห์​เวห์​ทรง​จับ​ไว้​ก็​ให้​เข้า​มา​ที​ละ​ครอบ​ครัว ครอบ​ครัว​ใด​ที่​พระ​ยาห์​เวห์​ทรง​จับ​ไว้​ก็​ให้​เข้า​มา​ที​ละ​คน
ยชว. 7:15 ใคร​ถูก​จับ​ว่า​มี​สิ่ง​ที่​ต้อง​ทำลาย​ถวาย ก็​ต้อง​ถูก​เผา​เสีย​ด้วย​ไฟ ทั้ง​ตัว​เขา​และ​ทุก​สิ่ง​ที่​เป็น​ของ​เขา เพราะ​เขา​ได้​ละเมิด​พันธ​สัญ​ญา​ของ​พระ​ยาห์​เวห์ และ​เพราะ​เขา​ได้​ทำ​สิ่ง​ที่​น่า​อาย​ใน​อิส​รา​เอล’ ”

ยชว. 8:1 พระ​ยาห์​เวห์​ตรัส​กับ​โย​ชู​วา​ว่า “อย่า​กลัว​หรือ​ตก​ใจ​เลย จง​นำ​ทหาร​ทั้ง​หมด​ไป​กับ​เจ้า ลุกขึ้น​ไป​ยัง​เมือง​อัย​เถิด นี่​แน่ะ เรา​ได้​มอบกษัตริย์​แห่ง​อัย​ไว้​ใน​มือ​เจ้า​แล้ว พร้อม​ทั้ง​ประชา​ชน​ของ​เขา เมือง​ของ​เขา​และ​แผ่น​ดิน​ของ​เขา​ด้วย
ยชว. 8:2 เจ้า​จง​ทำ​ต่อ​เมือง​อัย​และ​กษัตริย์​ของ​เมือง​นั้น​เช่น​เดียว​กับ​ที่​เจ้า​ทำ​ต่อ​เมือง​เย​รี​โค​และ​กษัตริย์​ของ​เมือง​นั้น แต่​ข้าว​ของ​และ​สัตว์​เลี้ยง​ที่​ริบ​มา​นั้น​ตก​เป็น​ของ​เจ้า​ได้ จง​ตั้ง​กอง​ซุ่ม​ไว้​ที่​ข้าง​หลัง​เมือง”
ยชว. 8:3 โย​ชู​วา​จึงลุก​ขึ้น​พร้อม​กับ​ทหาร​ไป​ยัง​เมือง​อัย และ​โย​ชู​วา​ได้​คัด​นัก​รบ​กล้า​หาญ 30,000 คน ให้​ยก​ไป​ใน​เวลา​กลาง​คืน
ยชว. 8:4 และ​ท่าน​บัญชา​เขา​ว่า “นี่​แน่ะ ท่าน​จง​ซุ่ม​อยู่​ข้าง​หลัง​เมือง อย่า​ให้​ห่าง​ไกล​จาก​เมือง​นัก และ​ให้​เตรียม​ตัว​ไว้​พร้อม​ทุก​คน
ยชว. 8:5 ส่วน​ข้าพ​เจ้า​และ​ประ​ชา​ชน​ทั้ง​หมด​ที่​อยู่​กับ​ข้าพ​เจ้า​จะ​เข้า​ไป​ถึง​ตัว​เมือง และ​เมื่อ​พวก​เขา​ออก​มา​ต่อ​สู้​เรา​อย่าง​คราว​ก่อน เรา​ก็​จะ​ถอย​หนี​ไป​ต่อ​หน้า​เขา
ยชว. 8:6 เขา​จะ​ตาม​เรา​ออก​มา​จน​กระ​ทั่ง​เรา​จะ​ลวง​เขา​ให้​ออก​ห่าง​จาก​ตัว​เมือง เพราะ​เขา​จะ​พูด​ว่า ‘พวก​เขา​กำ​ลัง​หนี​จาก​เรา​อย่าง​คราว​ก่อน’ และ​เรา​ก็​จะ​หนี​ไป​ต่อ​หน้า​เขา
ยชว. 8:7 แล้ว​พวก​ท่าน​จง​ลุก​จาก​ที่​ซุ่ม​เข้า​ยึด​เมือง​นั้น​ไว้ เพราะ​พระ​ยาห์​เวห์​พระ​เจ้า​ของ​พวก​ท่าน​จะ​ทรง​มอบ​เมือง​นั้น​ไว้​ใน​มือ​ท่าน
ยชว. 8:8 และ​เมื่อ​พวก​ท่าน​เข้า​ยึด​เมือง​ได้​แล้ว ท่าน​จง​จุด​ไฟ​เผา​เมือง​เสีย จงทำ​ตาม​ที่​พระ​ยาห์​เวห์​ตรัส​สั่ง ดู​สิ ข้าพ​เจ้า​ได้​บัญชา​ท่าน​ไว้​แล้ว”

ยชว. 9:3 แต่​เมื่อ​ชาว​กิเบ​โอน​ได้​ยิน​ถึง​สิ่ง​ซึ่ง​โยชูวา​ทำ​ต่อ​เมือง​เย​รี​โค​และ​เมือง​อัย
ยชว. 9:4 พวก​เขา​จึง​ทำ​การ​โดย​ใช้​กล​อุบาย คือ​ออก​ไป​และ​ทำ​เป็น​ผู้​สื่อ​สาร เอา​กระ​สอบ​ขาดๆ บรร​ทุก​บน​ลา​ของ​เขา กับ​ถุง​หนัง​บรรจุ​เหล้า​องุ่น​ที่​เก่า​ขาด​และ​มี​รอย​ปะ
ยชว. 9:5 สวม​รอง​เท้า​เก่า​ปุปะ และ​สวม​เสื้อ​ผ้า​เก่า ส่วน​ขนม​ปัง​ทั้ง​หมด​ที่​เป็น​เสบียง​อา​หาร​ก็​แห้ง​มี​รา​ขึ้น
ยชว. 9:6 เขา​เดิน​ทาง​มา​หา​โย​ชู​วา​ที่​ค่าย ณ เมือง​กิล​กาล กล่าว​แก่​ท่าน​และ​คน​อิส​รา​เอล​ว่า “พวก​เรา​มา​จาก​ประ​เทศ​ที่​ห่าง​ไกล ขอ​ทำ​พันธ​สัญ​ญา​กับ​เรา​เถิด”
ยชว. 9:7 แต่​คน​อิส​รา​เอล​กล่าว​แก่​คน​ฮีไวต์​เหล่า​นั้น​ว่า “บางที​เจ้า​อาจ​จะ​อาศัย​อยู่​ท่าม​กลาง​พวก​เรา เรา​จะ​ทำ​พันธ​สัญ​ญา​กับ​เจ้า​ได้​อย่าง​ไร?”
ยชว. 9:8 เขา​กล่าว​แก่​โย​ชู​วา​ว่า “พวก​เรา​เป็น​ผู้​รับ​ใช้​ของ​ท่าน” และ​โย​ชู​วา​กล่าว​แก่​เขา​ว่า “พวก​เจ้า​เป็น​ใคร​กัน​และ​มา​จาก​ที่​ไหน?”
ยชว. 9:9 เขา​ตอบ​ท่าน​ว่า “ผู้​รับ​ใช้​ของ​ท่าน​มา​จาก​ประ​เทศ​ที่​ไกล​มาก เนื่อง​ด้วย​พระ​นาม​แห่ง​พระ​ยาห์​เวห์​พระ​เจ้า​ของ​ท่าน เรา​ได้​ทราบ​ถึง​กิตติ​ศัพท์​ของ​พระ​องค์​และ​พระ​ราช​กิจ​ทั้ง​สิ้น​ที่​พระ​องค์​ทรง​ทำ​ใน​อียิปต์
ยชว. 9:10 และ​ทุก​สิ่ง​ที่​พระ​องค์​ทรง​ทำ​ต่อ​กษัตริย์​คน​อา​โม​ไรต์​ทั้ง​สอง​พระ​องค์​ผู้​อยู่​ทาง​ฟาก​ตะวัน​ออก​ของ​แม่​น้ำ​จอร์​แดน คือ​สิโหน​กษัตริย์​แห่ง​เฮช​โบน และ​โอก​กษัตริย์​แห่ง​บา​ชาน​ผู้​อยู่​ที่​อัช​ทา​โรท
ยชว. 9:11 ด้วย​เหตุ​นี้ พวก​ผู้ใหญ่ และ​ผู้​คน​ทั้ง​สิ้น​ใน​ดิน​แดน​ของ​เรา จึง​กล่าว​แก่​เรา​ว่า ‘จง​เอา​เสบียง​สำ​หรับ​เดิน​ทาง​ไป​หา​พวก​เขา เรียน​เขา​ว่า “พวก​เรา​เป็น​ผู้​รับ​ใช้​ของ​ท่าน ขอ​ทำ​พันธ​สัญ​ญา​กับ​เรา​เถิด” ’
ยชว. 9:12 ขนม​ปัง​ของ​เรา​นี้​ใน​วัน​ที่​เรา​ออก​มา​หา​พวก​ท่าน เรา​เอา​ออก​จาก​บ้าน​เมื่อ​ยัง​ร้อนๆ อยู่​เพื่อ​ใช้​เป็น​อา​หาร​รับ​ประ​ทาน​ตาม​ทาง แต่​บัด​นี้ ดู​สิ แห้ง​และ​รา​ขึ้น​แล้ว
ยชว. 9:13 ถุง​นี้​เมื่อ​เรา​เติม​เหล้า​องุ่น​ก็​ยัง​ใหม่​อยู่ แต่​นี่​แน่ะ มัน​ขาด​แล้ว เสื้อ​ผ้า​และ​รอง​เท้า​ของ​เรา​ก็​เก่า เพราะ​หน​ทาง​ไกล​มาก”
ยชว. 9:14 คน​เหล่า​นั้น​ก็​รับ​เสบียง​ของ​เขา​มา แต่​ไม่​ได้​ทูล​ขอ​การ​แนะ​นำ​จาก​พระ​ยาห์​เวห์
ยชว. 9:15 และ​โย​ชู​วา​ก็​ทำ​สัญ​ญา​สัน​ติ​ภาพ​กับ​พวก​เขา และ​ทำ​พันธ​สัญ​ญา​กับ​เขา​ให้​ไว้​ชีวิต​พวก​เขา และ​พวก​ผู้นำ​ของ​ชุม​นุม​ชน​ก็​สา​บาน​ต่อ​เขา

ยชว. 10:6 ชาว​เมือง​กิ​เบ​โอน​จึง​ใช้​คน​ไป​หา​โย​ชู​วา​ที่​ค่าย​ใน​กิล​กาล กล่าว​ว่า “ขอ​ท่าน​อย่า​ได้​ปล่อย​มือ​จาก​ผู้​รับ​ใช้​ของ​ท่าน​เลย ขอ​เร่ง​ขึ้น​มา​ช่วย​พวก​เรา​ให้​รอด​และ​ช่วย​เหลือ​เรา เพราะ​ว่า​บรรดา​กษัตริย์​ของ​คน​อา​โม​ไรต์ ซึ่ง​อยู่​ใน​แดน​เทือก​เขา ได้รวม​กำ​ลัง​กัน​ต่อ​สู้​เรา”
ยชว. 10:7 โย​ชู​วา​จึง​ขึ้น​ไป​จาก​กิล​กาล ทั้ง​ท่าน​และ​พวก​ทหาร​และ​นักรบ​กล้า​หาญ​ทุก​คน
ยชว. 10:8 พระ​ยาห์​เวห์​ตรัส​กับ​โย​ชู​วา​ว่า “อย่า​กลัว​เขา​เลย​เพราะ​เรา​ได้​มอบ​เขา​ไว้​ใน​มือ​เจ้า​แล้ว จะ​ไม่​มี​ใคร​ใน​พวก​เขา​สัก​คน​เดียว​ที่​จะ​ยืน​หยัด​ต่อ​สู้​เจ้า​ได้”
ยชว. 10:9 โย​ชู​วา​จึง​ยก​เข้า​โจม​ตี​พวก​นั้น​ทันที โดย​เดิน​ทาง​ตลอด​คืน​จาก​กิล​กาล
ยชว. 10:10 พระ​ยาห์​เวห์​ทรง​ทำ​ให้​พวก​เขา​สะดุ้งแตก​ตื่น​ต่อ​หน้า​อิส​รา​เอล​ซึ่ง​ได้​ฆ่า​พวก​เขา​เสีย​มาก​มาย​ที่​กิเบ​โอน และ​ไล่​ติด​ตาม​พวก​เขา​ไป​ตาม​ทาง​ที่​ขึ้น​ไป​ถึง​เบธ​โฮ​โรน และ​ตาม​ฆ่า​พวก​เขา​ไป​จน​ถึง​เมือง​อา​เซ​คาห์ และ​เมือง​มัก​เค​ดาห์
ยชว. 10:11 ขณะ​เมื่อ​พวก​เขา​หนี​ไป​ข้าง​หน้า​อิส​รา​เอล ไป​ตาม​ทาง​เบธ​โฮ​โรน​นั้น พระ​ยาห์​เวห์​ทรง​โยน​หิน​ใหญ่ๆ ลง​มา​จาก​ฟ้า ตลอด​ถึง​เมือง​อา​เซ​คาห์ เขา​ทั้ง​หลาย​ก็​ตาย ผู้​ที่​ตาย​ด้วย​ลูกเห็บ​นั้น​ก็​มาก​กว่า​ผู้​ที่​ประ​ชา​ชน​อิส​รา​เอล​ฆ่า​เสีย​ด้วย​ดาบ
ยชว. 10:12 แล้ว​โย​ชู​วา​ก็​ทูล​พระ​ยาห์​เวห์​ใน​วัน​ที่​พระ​ยาห์​เวห์​ทรง​มอบ​คน​อา​โม​ไรต์​แก่​ประ​ชา​ชน​อิส​รา​เอล​นั้น และ​ท่าน​ได้​กล่าว​ต่อ​หน้า​อิส​รา​เอล​ว่า “ดวง​อา​ทิตย์​เอ๋ย จง​หยุด​นิ่ง​ตรง​เมือง​กิ​เบ​โอน และ​ดวง​จันทร์​เอ๋ย ตรง​หุบ​เขา​อัย​ยา​โลน
ยชว. 10:13 ดวง​อา​ทิตย์​ก็​หยุด​นิ่ง และ​ดวง​จันทร์​ก็​นิ่ง​อยู่ จน​ชน​ชาติ​นี้​ได้​แก้​แค้น​ศัตรู​ของ​เขา​เสร็จ เรื่อง​นี้​มี​จารึก​ไว้​ใน​หนัง​สือ​ยา​ชาร์​ไม่​ใช่​หรือ? ดวง​อา​ทิตย์​ก็​หยุด​นิ่ง​อยู่​กลาง​ท้อง​ฟ้า ไม่​ได้​รีบ​ตก​ไป​ตาม​เวลา​ประ​มาณ​หนึ่ง​วัน​เต็ม
ยชว. 10:14 ทั้ง​ใน​สมัย​ก่อน​หรือ​ใน​สมัย​ต่อ​มา ไม่​มี​วัน​อย่าง​นั้น​อีก​แล้ว​ที่​พระ​ยาห์​เวห์​ทรง​สดับ​ฟัง​เสียง​ของ​มนุษย์ เพราะ​ว่า​พระ​ยาห์​เวห์​ทรง​ต่อสู้​เพื่อ​อิส​รา​เอล




วันพุธที่ 22 พฤศจิกายน พ.ศ. 2566

สรร​เสริญ​การ​ช่วย​กู้​จาก​การ​กด​ขี่ อสย. 25

 อสย. 25:1 ข้า​แต่​พระ​ยาห์​เวห์ พระ​องค์​ทรงเป็น​พระ​เจ้า​ของ​ข้า​พระ​องค์ ข้า​พระ​องค์​จะ​ยก​ย่อง​พระ​องค์ และ​สรร​เสริญ​พระ​นาม​ของ​พระ​องค์ เพราะ​พระ​องค์​ได้​ทรง​ทำ​การ​อัศ​จรรย์ ตาม​แผน​งาน​อัน​ซื่อ​สัตย์​และ​แน่​นอน​ที่​มี​ไว้​นาน​แล้ว

อสย. 25:2 เพราะ​พระ​องค์​ทรง​ทำ​ให้​เมือง​กลาย​เป็น​กอง​ขยะ ทำ​ให้​เมือง​มี​ป้อม​เป็น​ที่​ปรัก​หัก​พัง วัง​ของ​คน​ต่าง​ด้าว​ไม่​เป็น​เมือง​อีกต่อ​ไป และ​จะ​ไม่​สร้าง​ขึ้น​ใหม่​อีก​เลย

อสย. 25:3 เพราะ​ฉะนั้น ประ​ชา​ชน​ที่​แข็ง​แรง​จะ​ถวาย​พระเกียรติ​แด่​พระ​องค์ เมือง​ของ​บรรดา​ประ​ชา​ชาติ​ที่​ทา​รุณ​จะ​เกรงกลัว​พระ​องค์

อสย. 25:4 เพราะ​พระ​องค์​ทรง​เป็น​ที่​คุ้ม​ภัย​สำ​หรับ​คน​ยาก​จน เป็น​ที่​คุ้ม​ภัย​สำ​หรับ​คน​ขัด​สน​เมื่อ​เขา​ทุกข์​ใจ เป็น​ที่​กำ​บัง​จาก​พายุ​และ​เป็น​ร่ม​กัน​ความ​ร้อน เพราะ​การ​ทำ​ร้าย​ของ​คน​ทา​รุณ​ก็​เหมือน​พายุ​ซัด​กำ​แพง

อสย. 25:5 ​​เหมือน​ความ​ร้อน​ใน​ที่​แห้ง​แล้ง พระ​องค์​ทรง​ระ​งับ​เสียง​ของ​คน​ต่าง​ด้าว ร่ม​เมฆ​ระ​งับ​ความ​ร้อน​อย่าง​ไร เสียง​เพลง​ของ​ผู้​ทา​รุณ​ก็​เงียบ​ไป​อย่าง​นั้น

อสย. 25:6 บน​ภูเขา​นี้ พระ​ยาห์​เวห์​จอม​ทัพ​จะ​ทรง​จัด​เลี้ยง​ชน​ทุก​ชาติ คือ​งาน​เลี้ยง​ด้วย​ของ​อ้วน​พี และ​ด้วย​เหล้า​องุ่น​ที่ตก​ตะ​กอน​แล้ว ด้วย​ของ​อ้วน​พี​มี​ไข​กระ​ดูก และ​ด้วย​เหล้า​องุ่น​ตก​ตะ​กอน​ที่​กรอง​แล้ว

อสย. 25:7 และบน​ภูเขา​นี้ พระ​องค์​จะ​ทรง​ทำ​ลาย ผ้า​ที่​คลุม​อยู่​บน​ชน​ชาติ​ทั้ง​หมด และ​ผ้า​คลุม​หน้า​ที่​คลุม​ประ​ชา​ชาติ​ทั้ง​หมด

อสย. 25:8 ​​พระ​องค์​จะ​ทรง​กลืน​ความ​ตาย​เสีย​เป็น​นิตย์ แล้ว​พระ​ยาห์​เวห์ องค์​เจ้านาย​จะ​ทรง​เช็ด​น้ำ​ตา​จาก​ทุก​ใบ​หน้า และ​จะ​ทรง​เอา​การ​ลบ​หลู่​แห่ง​ชน​ชาติ​ของ​พระ​องค์​ไป​จาก​ทั้ง​แผ่น​ดิน​โลก เพราะ​พระ​ยาห์​เวห์​ได้​ตรัส​แล้ว 

อสย. 25:9 และใน​วัน​นั้น เขา​จะ​กล่าว​กัน​ว่า “ดูสิ นี่คือ​พระ​เจ้า​ของ​เรา เรา​รอ​คอย​พระ​องค์ เพื่อ​พระ​องค์​จะ​ทรง​ช่วย​เรา​ให้​รอด นี่​คือ​พระ​ยาห์​เวห์ เรา​รอ​คอย​พระ​องค์ ให้​เรา​ยินดี​และ​เปรม​ปรีดิ์​ใน​ความ​รอด​จาก​พระ​องค์”

อสย. 25:10 เพราะ​พระ​หัตถ์​ของ​พระ​ยาห์​เวห์​จะ​คุ้ม​ครอง​เหนือ​ภู​เขา​นี้ ส่วน​โม​อับจะ​ถูก​เหยียบ​ลง​ใน​ที่​ของ​เขา เหมือน​การ​เหยียบ​ฟาง​ลง​ใน​หลุม​มูล​สัตว์

อสย. 25:11 และ​ถึง​เขา​จะ​กาง​มือ​ของ​เขา​ออก​ท่าม​กลาง​หลุม​นั้น เหมือน​คน​ว่าย​น้ำ​กาง​มือ​ของ​เขา​ออก​ว่ายน้ำ ความ​หยิ่ง​ของ​เขา​จะ​ถูก​ลด​ต่ำ​ลง​พร้อม​กับ​มือ​ที่​เจ้า​เล่ห์

อสย. 25:12 กำ​แพง​สูง​ที่​เป็น​ปรา​การ​ของ​ท่าน​จะ​ถูก​ทำ​ให้​ต่ำ​ลง ถูก​ลด​ต่ำ​ลง​ถึง​พื้น​ดิน​แม้​กระ​ทั่ง​ถึง​ผง​คลี


วันพุธที่ 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2566

นางรูธ กับฤดูกาลเก็บเกี่ยว

นรธ. 2:1 ฝ่าย​นา​โอ​มี​นั้น​มี​ญาติ​ข้าง​สามี​คน​หนึ่ง​เป็น​คน​มี​ชื่อ​เสียง​และ​มั่ง​มี ตระ​กูล​เดียว​กับ​เอ​ลี​เม​เลค ชื่อ​โบ​อาส

นรธ. 2:2 และ​รูธ​ชาว​โม​อับ​พูด​กับ​นา​โอ​มี​ว่า “ขอ​ให้​ลูก​ไป​ที่​ทุ่ง​นา​เพื่อ​เก็บ​รวง​ข้าว​ตก ตาม​แต่​ใคร​จะ​มี​ใจ​กรุ​ณา” นา​โอ​มี​ตอบ​นาง​ว่า “ลูก​เอ๋ย จง​ไป​เถิด”

นรธ. 2:3 เธอ​ก็​ออก​เดิน​ตาม​หลัง​คน​เกี่ยว​เพื่อ​คอย​เก็บ​ข้าว​ตก เผอิญ​เข้า​ไป​ใน​นา​ของ​โบ​อาส ซึ่ง​เป็น​คน​ตระ​กูล​เดียว​กับเอ​ลี​เม​เลค

นรธ. 2:4 ใน​เวลา​นั้น​เอง โบ​อาส​มา​จาก​เบธ​เล​เฮม พูดกับ​พวก​คน​เกี่ยว​ข้าว​ว่า “ขอ​พระ​ยาห์​เวห์​ทรง​อยู่​ด้วย​กับ​พวก​ท่าน​เถิด” พวก​เขา​ตอบ​ว่า “ขอ​พระ​ยาห์​เวห์​ทรง​อวย​พร​ท่าน​เถิด”

นรธ. 2:5 โบ​อาส​จึง​ถาม​คน​ใช้​ผู้​คอย​ควบ​คุม​คน​เกี่ยว​ข้าว​นั้น​ว่า “หญิง​สาว​คน​นี้​เป็นคน​ของ​ใคร?”

นรธ. 2:6 คน​ใช้​ซึ่ง​เป็น​ผู้​ควบ​คุม​คน​เกี่ยว​ข้าว​จึง​ตอบ​ว่า “เธอ​เป็น​หญิง​ชาว​โม​อับ กลับ​มา​จาก​ดิน​แดน​โม​อับ​พร้อม​กับ​นา​โอ​มี

นรธ. 2:7 นาง​พูด​ว่า ‘ขอ​ให้​ดิฉัน​เก็บ​และ​รวบ​รวม​ข้าว​ที่​ตก​จาก​ฟ่อน​ข้าว​ตามหลัง​พวก​คน​เกี่ยว​ข้าว​เถอะค่ะ’ นาง​ก็​มา​เก็บ​ข้าว​ตก​ตั้ง​แต่​เช้า​จน​ถึง​เวลา​นี้ เพิ่ง​ได้​พัก​หน่อย​ที่​บ้าน”

นรธ. 2:8 แล้ว​โบ​อาส​จึง​พูด​กับ​รูธ​ว่า “ลูก​เอ๋ย ขอ​ฟัง​หน่อย อย่า​ไป​เก็บ​ข้าว​ตก​ที่​นา​อื่น หรือ​ทิ้ง​นา​นี้​ไป จง​อยู่ใกล้ๆ พวก​สาว​ใช้​ของ​ฉัน

นรธ. 2:9 ให้​ดู​ทุ่ง​นา​ที่​พวก​เขา​กำลัง​เก็บ​เกี่ยว​กัน​อยู่ แล้ว​ก็​จงติด​ตาม​เขา​ไป ฉัน​ได้​สั่งพวก​หนุ่มๆ ไม่​ให้​แตะ​ต้อง​ตัว​เจ้า เมื่อ​เจ้า​กระ​หาย​น้ำ​ก็​ให้ไป​ที่​หม้อ​น้ำ ดื่ม​น้ำ​ซึ่ง​คน​หนุ่มๆ ตัก​ไว้”

นรธ. 2:10 รูธ​ก็​ก้ม​ตัว​ลง​ซบ​หน้า​ลง​ถึง​ดิน​และ​พูด​ว่า “ทำไม​ดิฉัน​จึง​ได้​รับ​ความ​โปรด​ปราน​จาก​ท่าน? ที่​ท่าน​เอา​ใจ​ใส่​ดิฉัน ทั้งๆ ที่​ดิฉัน​เป็น​เพียง​คน​ต่าง​ด้าว”

นรธ. 2:11 แต่​โบ​อาส​ตอบ​นาง​ว่า “ทุก​อย่าง​ที่​เจ้า​ได้​ปฏิ​บัติต่อแม่​สามี​ของ​เจ้า ตั้ง​แต่​สามี​ของ​เจ้า​สิ้น​ชีวิต​แล้ว​นั้น มี​คน​มา​เล่า​ให้​ฉัน​ฟัง​หมด​แล้ว เจ้า​ยอม​จาก​บิดา​มารดา​และ​บ้าน​เกิด​เมือง​นอน​ของ​เจ้า มา​อยู่​กับ​ชน​ชาติ​ที่​เจ้า​ไม่​รู้​จัก​มา​ก่อน

นรธ. 2:12 ขอ​พระ​ยาห์​เวห์​ทรง​ตอบ​แทน​การ​กระ​ทำ​ของเจ้า และ​ขอ​ให้​พระ​ยาห์​เวห์​พระ​เจ้า​ของ​ชน​ชาติ​อิส​รา​เอล ซึ่ง​เจ้า​เข้า​มา​พึ่ง​พระ​บาร​มี​ของ​พระ​องค์​นั้น ประ​ทาน​บำ​เหน็จ​บริ​บูรณ์​แก่​เจ้า

นรธ. 2:13 รูธ​จึง​ตอบ​ว่า “ดิฉัน​ได้​รับ​ความ​โปรด​ปราน​จาก​เจ้า​นาย​ของ​ดิฉัน​แล้ว เพราะ​ท่าน​ได้​ปลอบ​ใจ​ดิฉัน และ​พูด​คำ​ที่​เมต​ตา​ต่อ​สาว​ใช้​ของ​ท่าน ทั้งๆ ที่​ดิฉัน​เอง​ก็​ไม่​ได้​เป็น​สาว​ใช้​คน​หนึ่ง​ของ​ท่าน”

นรธ. 2:14 พอ​ถึง​เวลารับ​ประ​ทาน​อาหาร โบ​อาส​ก็​บอก​นาง​ว่า “มา​นี่​เถอะ มา​รับ​ประ​ทาน​ขนม​ปัง​บ้าง และ​เอา​ขนม​ปัง​มา​จิ้มน้ำ​ส้ม​เถิด” นาง​จึง​นั่ง​ลง​ข้างๆ พวก​คน​เกี่ยว​ข้าว โบ​อาส​ส่ง​ข้าว​คั่ว​ให้ และ​นาง​ก็​รับ​ประ​ทาน​จน​อิ่ม และ​ยัง​มี​เหลือ​บ้าง

นรธ. 2:15 เมื่อ​นาง​ลุก​ขึ้น​ไป​เก็บ​ข้าว​ตก โบ​อาส​ก็​สั่ง​พวก​ชาย​หนุ่ม​ของ​ท่าน​ว่า “จง​ให้​นาง​เก็บ​ข้าว​ตก​ระหว่าง​ฟ่อน​ข้าว​เถอะ อย่า​ได้​ตำ​หนิ​นาง​เลย

นรธ. 2:16 จง​พยา​ยาม​ดึง​ข้าว​ออก​จาก​ฟ่อน​ทิ้ง​ไว้​ให้​นาง​เก็บ​บ้าง อย่า​ว่า​นาง​เลย”

นรธ. 2:17 นาง​ก็​เที่ยว​เก็บ​ข้าว​ที่​ตก​ใน​นา​จน​ถึง​เวลา​เย็น แล้ว​ก็​ฟาด​ข้าว​ที่​เก็บ​มา​ได้​นั้น ได้​ข้าว​บาร์​เลย์ประ​มาณ 10 กิโล​กรัม

นรธ. 2:18 นาง​ยก​ข้าว​นั้น​ขึ้น​และ​เข้า​ไป​ใน​เมือง แม่​สามี​เห็น​ข้าว​ที่​นาง​ได้​เก็บ​มา​นั้น และ​นาง​เอา​อาหาร​ที่​เหลือ​เมื่อ​นาง​รับ​ประ​ทาน​อิ่ม​แล้ว​นั้น​ให้แม่​สามี​ด้วย

นรธ. 2:19 แม่​สามี​จึง​กล่าว​แก่​นาง​ว่า “วัน​นี้​เจ้า​ไป​เก็บ​ข้าว​ตก​ที่​ไหน​มา? เจ้า​ไป​ทำ​งาน​ที่​ไหน? ขอ​ให้​ชาย​ที่​เอาใจ​ใส่​เจ้า​ได้​รับ​พระ​พร​เถิด” นาง​จึง​บอก​แก่​แม่​สามี​ว่า นาง​ไป​ทำ​งาน​กับ​ใคร นาง​ว่า “ชาย​เจ้า​ของ​นา​ที่​ลูก​ไป​ทำ​งาน​วันนี้​ชื่อ​โบ​อาส

นรธ. 2:20 นา​โอ​มี​จึง​พูด​กับ​บุตร​สะใภ้​ว่า “ขอ​พระ​ยาห์​เวห์​ทรง​อวย​พร​เขา​เถิด ความ​รัก​มั่น​คง​ของ​พระ​เจ้า​ไม่​ขาด​จากผู้​ที่​ยัง​มี​ชีวิต​อยู่​หรือ​ผู้​ที่​สิ้น​ชีวิต​ไป​แล้ว” นา​โอ​มี​กล่าว​แก่​นาง​ด้วย​ว่า “ชาย​คน​นั้น​เป็น​ญาติ​ของ​เรา เขา​เป็น​ญาติ​สนิท​คน​หนึ่ง​ของ​เรา”

นรธ. 2:21 รูธ​ชาว​โม​อับ​กล่าว​ว่า “นอก​จาก​นั้น​เขา​ยัง​พูด​กับ​ลูก​ว่า ‘เจ้า​จง​ตาม​พวก​คน​งาน​ของ​ฉัน​ไป​ใกล้ๆ จน​กว่า​พวก​เขา​จะ​เกี่ยว​ข้าว​ของ​ฉัน​เสร็จ​ทั้งหมด’

นรธ. 2:22 นา​โอ​มี​พูด​กับ​รูธ​บุตร​สะใภ้​ว่า ดี​แล้ว ลูก​เอ๋ย ที่​เจ้า​จะ​ไป​ทำ​งาน​กับ​พวก​สาว​ใช้​ของ​เขา เกรง​ว่า​ถ้า​เจ้า​ไป​ใน​นา​อื่น​จะ​ถูก​เขา​รังแก

นรธ. 2:23 ดัง​นั้น​นาง​จึง​อยู่​ใกล้ๆ พวก​สาว​ใช้​ของ​โบ​อาส เพื่อ​เก็บ​ข้าว​ตกจนสิ้น​ฤดู​เกี่ยว​ข้าว​บาร์​เลย์​และ​ข้าว​สาลี และนาง​อยู่​กับ​แม่​สามี


วันอังคารที่ 14 พฤศจิกายน พ.ศ. 2566

ฤดูกาลเก็บเกี่ยว

 1 ซามูเอล 6:13‭-‬14 THSV11 ส่วนชาวเมืองเบธเชเมชกำลังเกี่ยวข้าวสาลีอยู่ที่หุบเขา และเมื่อพวกเขาเงยหน้าขึ้นและเห็นหีบ พวกเขาก็ชื่นชมยินดีที่ได้เห็น เกวียนนั้นได้เข้ามาในนาของโยชูวาชาวเบธเชเมชและหยุดอยู่ที่นั่น มีหินใหญ่ก้อนหนึ่งอยู่ที่นั่น เขาจึงผ่าไม้เกวียน และเอาแม่โคเป็นเครื่องบูชาเผาทั้งตัวถวายแด่พระยาห์เวห์

1ซมอ. 6:6 ทำไม​พวก​ท่าน​ทำ​ใจ​ของ​พวก​ท่าน​ให้​แข็ง​กระ​ด้าง อย่าง​เช่น​ชาว​อียิปต์​และ​ฟา​โรห์​ได้​ทำ​ใจ​ของ​พวก​เขา​ให้​แข็ง​กระ​ด้าง? พระ​องค์​จึง​ทรง​ต่อ​สู้​พวก​เขา พวก​เขา​ต้อง​ปล่อย​ประ​ชา​ชน​ไป​ไม่​ใช่​หรือ? แล้ว​พวก​เขา​ก็​จาก​ไป

1ซมอ. 6:7 บัด​นี้​จง​ไป​เตรียม​เกวียน​ใหม่​เล่ม​หนึ่ง​มา​เทียม​เข้า​กับ​แม่​โค​คู่​หนึ่ง​ซึ่ง​ยัง​ไม่​เคย​เข้า​เทียม​แอก​เลย จง​เอา​แม่​โค​คู่​นี้​มา​เทียม​เกวียน​แล้ว​จง​นำ​ลูกๆ ของ​มัน​กลับ​ไป​บ้าน​เสีย​ให้​พ้น​จาก​แม่​โค​คู่​นี้

1ซมอ. 6:8 จง​นำ​หีบ​ของ​พระ​ยาห์​เวห์​มา​วาง​ไว้​บน​เกวียน และ​วาง​เครื่อง​ทอง​คำ​ซึ่ง​พวก​ท่าน​ส่ง​กลับ​ถวาย​พระ​องค์​เป็น​เครื่อง​บูชา​ชด​ใช้​บาป​ไว้​ใน​กล่อง​ข้าง​หีบ แล้ว​ก็​ปล่อย​ให้​มัน​ไป

1ซมอ. 6:9 และ​คอย​ดู ถ้า​ไป​ตาม​ทาง​ถึง​เขต​แดน​ของ​มัน​เอง คือ​ขึ้น​ไป​ทาง​เมือง​เบธ​เช​เมช พระ​องค์​ก็​เป็น​ผู้​ทรง​ให้​เกิด​ความ​ทุกข์​ยาก​อย่าง​ใหญ่​หลวง​นี้​แก่​พวก​เรา ถ้า​ไม่​เป็น​เช่น​นั้น พวก​เรา​จะ​ได้​ทราบ​ว่า​ไม่​ใช่​พระ​หัตถ์​ของ​พระ​องค์​ที่​ทรง​เฆี่ยน​ตี​พวก​เรา เป็น​สิ่ง​ที่​บัง​เอิญ​เกิด​ขึ้น​แก่​พวก​เรา​เอง”

1ซมอ. 6:10 คน​เหล่า​นั้น​ก็​ทำ​ตาม นำ​เอา​แม่​โค​คู่​หนึ่ง​เทียม​เข้า​กับ​เกวียน แล้ว​ขัง​ลูกๆ ของ​มัน​ไว้​ที่​บ้าน

1ซมอ. 6:11 และ​พวก​เขา​ก็​วาง​หีบ​แห่ง​พระ​ยาห์​เวห์​ไว้​บน​เกวียน​พร้อม​กับ​กล่อง​หนู​ทอง​คำ​และ​รูป​ฝี​ของ​พวก​เขา

1ซมอ. 6:12 แม่​โค​ทั้ง​สอง​ก็​เดิน​ตรง​ไป​ตาม​ทาง​ที่​ไป​เมือง​เบธ​เช​เมช ไป​ตาม​ทาง​หลวง เดิน​พลาง​ร้อง​พลาง​ไม่​เลี้ยว​ขวา​หรือ​เลี้ยว​ซ้าย และ​บรรดา​เจ้า​นาย​ของ​พวก​ฟีลิส​เตีย​ก็​ตาม​มัน​ไป​จน​ถึง​เขต​แดน​เมือง​เบธ​เช​เมช (ยชว. 21:16 เมือง​อา​ยิน​พร้อม​ทุ่ง​หญ้า เมือง​ยุท​ธาห์​พร้อม​ทุ่ง​หญ้า เมือง​เบธ​เช​เมช​พร้อม​ทุ่ง​หญ้า รวม​เป็น 9 เมือง​จาก​สอง​เผ่า​นี้)

1ซมอ. 6:13 ส่วน​ชาว​เมือง​เบธ​เช​เมช​กำลัง​เกี่ยว​ข้าว​สา​ลี​อยู่​ที่​หุบ​เขา และ​เมื่อ​พวก​เขา​เงย​หน้า​ขึ้น​และ​เห็น​หีบ พวก​เขา​ก็​ชื่น​ชม​ยินดี​ที่​ได้​เห็น

1ซมอ. 6:14 เกวียน​นั้น​ได้​เข้า​มา​ใน​นา​ของ​โย​ชู​วา​ชาว​เบธ​เช​เมช​และ​หยุด​อยู่​ที่​นั่น มี​หิน​ใหญ่​ก้อน​หนึ่ง​อยู่​ที่​นั่น เขา​จึง​ผ่า​ไม้​เกวียน และ​เอา​แม่​โค​เป็น​เครื่อง​บูชา​เผา​ทั้ง​ตัว​ถวาย​แด่​พระ​ยาห์​เวห์

1ซมอ. 6:15 และ​คน​เลวี​ก็​เชิญ​หีบ​พระ​ยาห์​เวห์​ลง พร้อม​กับ​กล่อง​ที่​มี​เครื่อง​ทอง​คำ​วาง​ไว้​บน​ก้อน​หิน​ใหญ่​นั้น และ​ชาว​เบธ​เช​เมช​ก็​ขึ้น​มา​ถวาย​เครื่อง​บูชา​เผา​ทั้ง​ตัว และ​ถวาย​เครื่อง​สัตว​บูชา​แด่​พระ​ยาห์​เวห์​ใน​วัน​นั้น

1ซมอ. 6:16 และ​เมื่อ​เจ้า​นาย​ทั้ง​ห้า​ของ​พวก​ฟีลิส​เตีย​เห็น​แล้ว เขา​ก็​กลับ​ไป​เมือง​เอ​โครน​ใน​วัน​นั้น

1ซมอ. 6:17 ต่อ​ไป​นี้ เป็น​รูป​ฝี​ทอง​คำ​ซึ่ง​พวก​ฟีลิส​เตีย​ส่ง​กลับ​เป็น​เครื่อง​บูชา​ชด​ใช้​บาป​แด่​พระ​ยาห์​เวห์ รูป​หนึ่ง​สำหรับ​เมือง​อัช​โดด เมือง​กาซา​รูป​หนึ่ง เมือง​อัช​เค​โลน​รูป​หนึ่ง เมือง​กัท​รูป​หนึ่ง เมือง​เอ​โครน​รูป​หนึ่ง

1ซมอ. 6:18 รูป​หนู​ทอง​คำ​ก็​เช่น​เดียว​กัน ตาม​จำนวน​เมือง​ทั้ง​หมด​ของ​ฟีลิส​เตีย​ที่​เป็น​เมือง​ของ​เจ้า​นาย​ทั้ง​ห้า คือ​เมือง​ที่​มี​ป้อม​ปรา​การ และ​หมู่​บ้าน​ที่​ไม่​มี​กำแพง​เมือง หิน​ก้อน​ใหญ่​ซึ่ง​เขา​วาง​หีบ​ของ​พระ​ยาห์​เวห์​ไว้​นั้น​ก็​ยัง​เป็น​พยาน​อยู่​จน​ทุก​วัน​นี้​ที่​ใน​ทุ่ง​นา​ของ​โย​ชู​วา​ชาว​เบธ​เช​เมช

1ซมอ. 6:19 พระ​องค์​ทรง​ประ​หาร​ชาว​เบธ​เช​เมช เพราะ​ว่า​พวก​เขา​มอง​ข้าง​ใน​หีบ​ของ​พระ​ยาห์​เวห์ พระ​องค์​ทรง​ประ​หาร​เสีย 70 คน​และ 50,000 คน ​และ​ประ​ชา​ชน​ก็​ไว้​ทุกข์ เพราะ​พระ​ยาห์​เวห์​ทรง​ประ​หาร​ประ​ชา​ชน​เสีย​เป็น​อัน​มาก (กดว. 4:15 “ใน​การ​เคลื่อน​ย้าย​ค่าย ให้​อาโรน​และ​บุตร​ชาย​คลุม​สถาน​นมัส​การ​และ​เครื่อง​ใช้​ทุก​อย่าง​ของ​สถาน​นมัส​การ​ให้​เสร็จ​ก่อน หลัง​จาก​นั้น​วงศ์​วาน​โค​ฮาท​จึง​เข้า​มา​หาม แต่​ไม่​ให้​พวก​เขา​แตะ​ต้อง​ของ​บริ​สุทธิ์​เพื่อ​จะ​ไม่​ต้อง​ตาย สิ่ง​เหล่า​นี้​เป็น​ของ​ใน​เต็นท์​นัด​พบ​ที่​วงศ์​วาน​ของ​โค​ฮาท​จะ​ต้อง​หาม กดว. 4:20 แต่​ห้าม​ตระ​กูล​โค​ฮาท​เข้า​ไป​มอง​ของ​บริ​สุทธิ์​แม้​แต่​แวบ​เดียว เพื่อ​ว่า​พวก​เขา​จะ​ไม่​ต้อง​ตาย)

1ซมอ. 6:20 แล้ว​ชาว​เบธ​เช​เมช​จึง​กล่าว​ว่า “ใคร​จะ​สา​มารถ​ยืน​อยู่​เฉพาะ​พระ​พักตร์​พระ​ยาห์​เวห์​พระ​เจ้า​ผู้​บริ​สุทธิ์​องค์​นี้​ได้? พระ​องค์​จะ​เสด็จ​จาก​เรา​ไป​หา​ใคร​ดี?”

1ซมอ. 6:21 ดัง​นั้น​เขา​จึง​ส่ง​พวก​ผู้​สื่อ​สาร​ไป​ยัง​ชาว​เมือง​คีริ​ยาท​เย​อา​ริม​กล่าว​ว่า “พวก​ฟีลิส​เตีย​ได้​คืน​หีบ​ของ​พระ​ยาห์​เวห์​มา​แล้ว ขอ​ลง​มา​เชิญ​หีบ​ขึ้น​ไปอยู่​กับ​พวก​ท่าน​เถิด”

สุภาษิต 3:9 THSV11 จงถวายพระเกียรติแด่พระยาห์เวห์ด้วยทรัพย์สินของเจ้า และด้วยผลแรกแห่งผลิตผลทุกอย่างของเจ้า (ยน. 15:8 ​พระ​บิดา​ของ​เรา​ทรง​ได้รับ​เกียรติ​เพราะ​เหตุ​นี้​คือ​เมื่อ​ท่าน​ทั้ง​หลาย​เกิดผล​มาก ท่าน​ก็​เป็น​สาวก​ของ​

เรา​ มธ. 3:8 เหตุ​ฉะนั้น​จง​พิสูจน์​การ​กลับ​ใจ​ของ​เจ้า​ด้วย​ผล​ที่​เกิดขึ้น​


ลก. 3:8 เหตุ​ฉะนั้น จง​พิสูจน์​การ​กลับ​ใจ​ของ​เจ้า​ด้วย​ผล​ที่​เกิดขึ้น อย่า​นึก​เหมา​เอา​ใน​ใจ​ว่า​ตัว​มี​อับราฮัม​เป็น​บิดา เพราะ​เรา​บอก​เจ้า​ทั้ง​หลาย​ว่า ​พระ​เจ้า​ทรง​ฤทธิ์​อาจจะ​ให้​บุตร​เกิด​ขึ้นกับ​อับราฮัม จาก​ก้อน​หิน​เหล่า​นี้​ได้​)


สุภาษิต 3:10 THSV11 แล้วยุ้งของเจ้าจะเต็มบริบูรณ์ และบ่อเก็บของเจ้าจะล้นด้วยเหล้าองุ่นหมักใหม่

สุภาษิต 3:11 THSV11 ลูกเอ๋ย อย่าดูหมิ่นพระดำรัสสอนของพระยาห์เวห์ และอย่าเบื่อหน่ายพระดำรัสเตือนของพระองค์

สุภาษิต 3:12 THSV11 เพราะพระยาห์เวห์ทรงตักเตือนผู้ที่พระองค์ทรงรัก ดังบิดาตักเตือนบุตรที่เขาโปรดปราน


 รักพระเจ้า

มาลาคี 3:10 THSV11 พระยาห์เวห์จอมทัพตรัสว่า จงนำทศางค์เต็มขนาดมาไว้ในคลัง เพื่อว่าจะมีอาหารในนิเวศของเรา จงลองดูเราในเรื่องนี้ว่า เราจะเปิดหน้าต่างในฟ้าสวรรค์ให้เจ้า และเทพรอย่างล้นไหลมาให้เจ้าหรือไม่

มาลาคี 3:11 THSV11 เราจะขจัดพวกตั๊กแตนให้แก่เจ้า เพื่อว่ามันจะไม่ทำลายผลแห่งพื้นดินของเจ้า และผลองุ่นในสวนของเจ้าจะไม่ร่วง พระยาห์เวห์จอมทัพตรัสดังนี้แหละ

มาลาคี 3:12 THSV11 แล้วประชาชาติทั้งสิ้นจะเรียกเจ้าว่า ‘ผู้ที่ได้รับพระพร’ เพราะว่าแผ่นดินของเจ้าจะเป็นแผ่นดินที่น่าพึงใจ พระยาห์เวห์จอมทัพตรัสดังนี้แหละ


เลวีนิติ 26:2 THSV11 จงรักษาสะบาโตทั้งหลายของเรา และเคารพต่อสถานนมัสการของเรา เราคือยาห์เวห์

ลนต. 26:3 “​ถ้า​เจ้า​ทั้ง​หลาย​ดำ​เนิน​ตาม​กฎ​เกณฑ์​ของ​เรา รักษา​บัญ​ญัติ​ของ​เรา และ​ทำ​ตาม

เลวีนิติ 26:4 THSV11 เราจะประทานฝนตามฤดูแก่เจ้า แผ่นดินจะเกิดพืชผล ต้นไม้ในทุ่งจะบังเกิดผล

เลวีนิติ 26:5 THSV11 เวลานวดข้าวจะยาวนานถึงฤดูเก็บผลองุ่น ฤดูเก็บผลองุ่นจะยาวนานไปถึงฤดูหว่าน พวกเจ้าจะรับประทานอาหารอย่างอิ่มหนำ และอยู่ในแผ่นดินของเจ้าอย่างปลอดภัย


ปฐก. 45:6 เพราะ​มี​การ​กัน​ดาร​อาหาร​ใน​แผ่น​ดิน​สอง​ปี​แล้ว ยัง​อีก​ห้า​ปี​จะ​ไม่​มี​การ​ไถ​นา​หรือ​เก็บ​เกี่ยว​เลย


อพย. 23:16 และ​จง​ถือ​เทศ​กาล​เลี้ยง​ฉลอง​การ​เก็บ​เกี่ยว​พืช​ผล​แรก​ที่​เกิด​จาก​แรง​งาน​ของ​เจ้า ซึ่ง​เจ้า​ได้​หว่าน​พืช​ลง​ใน​นา เจ้า​จง​ถือ​เทศ​กาล​เลี้ยง​ฉลอง​การ​เก็บ​พืช​ผล​ปลาย​ปี เมื่อ​เจ้า​เก็บ​พืช​ผล​จาก​ทุ่ง​นา​อัน​เป็น​ผล​งาน​ของ​เจ้า


อพย. 34:22 จง​ถือ​เทศ​กาล​สัป​ดาห์​ด้วย​พืช​ผล​แรก​ของ​การ​เก็บ​เกี่ยว​ข้าว​สา​ลี และ​ถือ​เทศ​กาล​เก็บ​ผลิต​ผล​ใน​ปลาย​ปี


ลนต. 19:9 “เมื่อ​เจ้า​ทั้ง​หลาย​เก็บ​เกี่ยว​ผล​ผลิต​ใน​ไร่​นา ห้าม​เกี่ยว​เก็บ​ผล​ผลิต​ที่​ขอบ​ไร่​นา​จน​หมด เมื่อ​เกี่ยว​แล้ว​ก็​ห้าม​เก็บ​เมล็ด​ที่​ตก​หล่น


ลนต. 23:10 “​จง​กล่าว​แก่​คน​อิส​รา​เอล​ว่า เมื่อ​พวก​เจ้า​มา​ถึง​แผ่น​ดิน​ซึ่ง​เรา​ให้​เจ้า และ​เกี่ยว​พืช​ผล​ของ​แผ่น​ดิน​นั้น พวก​เจ้า​จง​เอา​พืช​ผล​ส่วน​หนึ่ง​ที่​เก็บ​เกี่ยว​ใน​รุ่น​แรก​นำ​ไป​ให้​ปุโร​หิต


ลนต. 23:22 “และ​เมื่อ​เจ้า​เก็บ​เกี่ยว​พืช​ผล​ใน​แผ่น​ดิน​ของ​เจ้า ห้าม​เกี่ยว​ไป​ถึง​ขอบ​ไร่​นา​จน​หมด​เกลี้ยง และ​ห้าม​เก็บ​เมล็ด​ที่​เกี่ยว​ตก จง​ทิ้ง​ไว้​ให้​คน​ยาก​จน​และ​คน​ต่าง​ด้าว เรา​คือ​ยาห์​เวห์ พระ​เจ้า​ของ​เจ้า”


ลนต. 25:5 สิ่ง​ใด​ที่​งอก​ขึ้น​มา​เอง เจ้า​ห้าม​เก็บ​เกี่ยว องุ่น​อัน​เกิด​อยู่​ที่​เถา​ซึ่ง​เจ้า​ไม่​ได้​ตก​แต่ง​ก็​ห้าม​เก็บ ให้​เป็น​ปี​ที่​แผ่น​ดิน​หยุด​พัก​สงบ


ฉธบ. 26:2 ท่าน​จง​เอา​ผล​แรก​ของ​พื้น​ดิน​ทั้ง​หมด​ที่​ท่าน​เก็บ​เกี่ยว​มา​จาก​แผ่น​ดิน​ของ​ท่าน ซึ่ง​พระ​ยาห์​เวห์​พระ​เจ้า​ของ​ท่าน​ประ​ทาน​แก่​ท่าน จง​นำ​ผล​นั้น​ใส่​กระ​จาด นำ​ไป​ยัง​ที่​ซึ่ง​พระ​ยาห์​เวห์​พระ​เจ้า​ของ​ท่าน​ทรง​เลือก​ไว้​เพื่อ​ให้​พระ​นาม​ของ​พระ​องค์​ประ​ทับ​ที่​นั่น


วนฉ. 8:2 ท่าน​จึง​ตอบ​เขา​ทั้ง​หลาย​ว่า “สิ่ง​ที่​เรา​ทำ​มา​แล้ว​จะ​เปรียบ​เทียบ​กับ​สิ่ง​ที่​ท่าน​ทั้ง​หลาย​ทำ​ได้​หรือ? ผล​องุ่น​ที่​ชาว​เอฟ​รา​อิม​เก็บ​เล็ม​ก็​ยัง​ดี​กว่า​ผล​องุ่น​ที่​อา​บี​เย​เซอร์​เก็บ​เกี่ยว​ไม่​ใช่​หรือ?


นรธ. 2:9 ให้​ดู​ทุ่ง​นา​ที่​พวก​เขา​กำลัง​เก็บ​เกี่ยว​กัน​อยู่ แล้ว​ก็​จง​ติด​ตาม​เขา​ไป ฉัน​ได้​สั่ง​พวก​หนุ่มๆ ไม่​ให้​แตะ​ต้อง​ตัว​เจ้า เมื่อ​เจ้า​กระ​หาย​น้ำ​ก็​ให้ไป​ที่​หม้อ​น้ำ ดื่ม​น้ำ​ซึ่ง​คน​หนุ่มๆ ตัก​ไว้”


สดด. 126:5 ผู้​ที่​หว่าน​ด้วย​น้ำ​ตา จะ​ได้​เก็บ​เกี่ยว​ด้วย​เสียง​โห่​ร้อง​ยินดี


สภษ. 22:8 ผู้​หว่าน​ความ​ชั่ว​จะ​เก็บ​เกี่ยว​สิ่ง​เลว​ร้าย และ​ไม้​เรียว​แห่ง​ความ​เกรี้ยว​กราด​ของ​เขา​จะ​สิ้น​ไป


ปญจ. 2:26 เพราะ​ว่า​พระ​เจ้า​ประ​ทาน​สติ​ปัญ​ญา ความ​รู้ และ​ความ​ยินดี​ให้​แก่​คน​ที่​พระ​องค์​พอ​พระ​ทัย แต่​ส่วน​คน​บาป​พระ​องค์​ประ​ทาน​ภาร​กิจ​ที่​ต้อง​เก็บ​เกี่ยว​และ​สะสม เพื่อ​ให้​แก่​ผู้​ที่​พระ​เจ้า​พอ​พระ​ทัย นี่​ก็​อนิจ​จัง​ด้วย​คือ กิน​ลม​กิน​แล้ง


อสย. 16:9 เพราะ​ฉะนั้น ข้าพ​เจ้า​จึง​ร้อง​ไห้​ด้วย​การ​ร้อง​ไห้​ของ​เมือง​ยา​เซอร์ เนื่อง​ด้วย​เถา​องุ่น​ของ​เมืองสิบ​มาห์ ข้าพ​เจ้า​จะ​ให้​ท่าน​ท่วม​ด้วย​น้ำ​ตา​ของ​ข้าพ​เจ้า​นะ เมืองเฮช​โบน และ​เมืองเอ​เล​อา​เลห์ เพราะ​เสียง​โห่​ร้อง​ใน​ผล​ไม้​หน้า​ร้อน​ของ​ท่าน และ​ใน​การ​เก็บ​เกี่ยว​ของ​ท่าน​ได้​สิ้น​สุด​ลง


อสย. 17:6 แต่​การ​เก็บ​เกี่ยว​ที่​เหลือ​อยู่​ใน​นั้น จะเป็น​เหมือน​การ​ตี​ต้น​มะ​กอก ที่​มี​เพียง​สอง​หรือ​สาม​ลูก ซึ่ง​เหลือ​อยู่​บน​ยอด​สูง​สุด หรือ​สี่​ถึง​ห้า​ลูก ซึ่ง​อยู่​ตาม​กิ่ง​ของ​ต้น​ไม้ พระ​ยาห์​เวห์ พระ​เจ้า​ของ​อิส​รา​เอล​ตรัส​ดัง​นี้​แหละ


อสย. 17:11 แม้​ว่า​เจ้า​ทำ​ให้​มัน​งอก​ใน​วัน​ที่​เจ้า​ปลูก​มัน และ​ทำ​ให้​มัน​ออก​ดอก​ใน​เช้า​ของ​วัน​ที่​เจ้า​หว่าน ถึง​กระ​นั้น​ผล​การ​เก็บ​เกี่ยว​ก็​จะ​หนี​ไป ใน​วัน​แห่ง​ความ​โศก​เศร้า​และ​ความ​เจ็บ​ปวด​ที่​รัก​ษา​ไม่​ได้


อสย. 62:9 แต่​พวก​เก็บเกี่ยว​มัน​จะ​ได้​กิน แล้ว​สรร​เสริญ​พระ​ยาห์​เวห์ และ​บรร​ดา​ผู้​รวบ​รวม​มัน​จะ​ได้​ดื่ม ใน​ลาน​แห่ง​สถาน​ศักดิ์​สิทธิ์​ของ​เรา”


ยรม. 5:24 พวก​เขา​ไม่​ได้​คิด​ใน​ใจ​ของ​ตน​ว่า ‘ให้​เรา​ยำ​เกรง​พระ​ยาห์​เวห์​พระ​เจ้า​ของ​เรา ผู้​ประ​ทาน​ฝน​ตาม​ฤดู​ของ​มัน คือ​ฝน​ต้น​ฤดู​และ​ฝน​ปลาย​ฤดู และ​ทรง​รักษา กฎ​เกณฑ์​ของ​สัป​ดาห์​แห่ง​การ​เก็บ​เกี่ยว​ไว้​ให้​เรา’


ฮกก. 1:6 พวก​เจ้า​หว่าน​มาก แต่​เก็บ​เกี่ยว​น้อย พวก​เจ้า​รับ​ประ​ทาน แต่​ไม่​เคย​อิ่ม พวก​เจ้า​ดื่ม แต่​ก็​ไม่​หยุด​กระ​หาย พวก​เจ้า​นุ่ง​ห่ม แต่​ก็​ไม่​อบ​อุ่น คน​ที่​ได้​ค่า​จ้าง ก็​ได้​ค่า​จ้าง​มา​ใส่​ถุง​ที่​มี​รู​รั่ว


มธ. 9:38 เพราะ​ฉะนั้น​ท่าน​จง​อ้อน​วอน​พระ​องค์​ผู้​ทรง​เป็น​เจ้าของ​นา ให้​ทรง​ส่ง​คน​งาน​มา​เก็บ​เกี่ยว​พืช​ผล​ของ​พระ​องค์”


มก. 4:29 เมื่อ​สุก​แล้ว​เขา​ก็​เอา​เคียวไป​เก็บ​เกี่ยวทัน​ที เพราะ​ว่า​ถึง​ฤดู​เกี่ยว​แล้ว”


ลก. 10:2 พระ​องค์​ตรัส​กับ​เขา​ทั้งหลาย​ว่า “ข้าว​ที่​ต้อง​เกี่ยว​นั้น​มี​มาก แต่​คน​งาน​ยัง​น้อย​อยู่ เพราะ​ฉะนั้น​พวก​ท่าน​จง​อ้อน​วอน​พระ​องค์​ผู้​ทรง​เป็น​เจ้า​ของ​นา​ให้​ส่ง​คน​งาน​มา​เก็บ​เกี่ยว​พืช​ผล​ของ​พระ​องค์


รม. 1:13 พี่​น้อง​ทั้ง​หลาย ข้าพ​เจ้า​อยาก​ให้​ท่าน​ทราบ​ว่า ข้าพ​เจ้า​ได้​ตั้ง​ใจ​ไว้​หลาย​ครั้ง​แล้ว​ว่า​จะ​มา​หา​ท่าน เพื่อ​ข้าพ​เจ้า​จะ​ได้​เก็บ​เกี่ยวผล​ใน​หมู่​พวก​ท่าน​ด้วย เช่น​เดียว​กับ​ใน​หมู่​ชน​ชาติ​อื่นๆ (แต่​จน​บัด​นี้​ก็​ยัง​มี​เหตุ​ขัด​ข้อง​อยู่)


2คร. 9:6 นี่​แหละ​คน​ที่​หว่าน​เพียง​เล็ก​น้อย​ก็​จะ​เก็บ​เกี่ยว​ได้​เพียง​เล็ก​น้อย คน​ที่​หว่าน​มาก​ก็​จะ​เก็บ​เกี่ยว​ได้​มาก


2คร. 9:10 และ​พระ​องค์​ผู้​ประ​ทานเมล็ด​พืช​แก่​คน​ที่​หว่าน และ​อา​หาร​แก่​คน​ที่​กิน ก็​จะ​ประทาน​เมล็ด​พืช​แก่​พวก​ท่าน และ​จะ​ทรง​เพิ่ม​พูน​เมล็ด​พืช​ของ​ท่าน ทั้ง​จะ​ทรง​ให้​การ​เก็บ​เกี่ยว​แห่ง​ความ​ชอบ​ธรรม​ของ​ท่าน​เจริญ​ขึ้น


กท. 6:7 อย่า​หลง​เลย ท่าน​จะ​ล้อ​เล่น​กับ​พระ​เจ้า​ไม่​ได้ เพราะ​ว่า​ใคร​หว่าน​อะไร​ลง ก็​จะ​เก็บ​เกี่ยวสิ่ง​นั้น


กท. 6:8 คน​ที่​หว่าน​สิ่ง​ที่​ตอบ​สนอง​เนื้อ​หนัง​ของ​ตน ก็​จะ​เก็บ​เกี่ยว​ความ​เปื่อย​เน่า​จาก​เนื้อ​หนัง​นั้น แต่​คน​ที่​หว่าน​สิ่ง​ที่​ตอบ​สนอง​พระ​วิญ​ญาณ ก็​จะ​เก็บ​เกี่ยว​ชีวิต​นิรันดร์​จาก​พระ​วิญ​ญาณ​นั้น

กท. 6:9 อย่า​ให้​เรา​เมื่อย​ล้า​ใน​การ​ทำ​ดี เพราะ​ว่า​ถ้า​เรา​ไม่​ท้อ​ใจ​แล้ว เรา​ก็​​เก็บ​เกี่ยว​ใน​เวลา​อัน​สม​ควร


วว. 14:15 และ​มี​ทูต​สวรรค์​อีก​องค์​หนึ่ง​ออก​มา​จาก​พระ​วิหาร ร้อง​ทูล​พระ​องค์​ผู้​ประ​ทับ​อยู่​บน​เมฆ​นั้น​ด้วย​เสียง​ดัง​ว่า “จง​ใช้​เคียว​ของ​พระ​องค์​เก็บ​เกี่ยว​เถิด เพราะ​ถึง​เวลา​เกี่ยว​แล้ว เพราะ​ว่า​ผล​ที่​ต้อง​เก็บ​เกี่ยว​บน​แผ่น​ดิน​โลก​สุก​งอม​แล้ว”

วว. 14:16 และ​พระ​องค์​ผู้​ประ​ทับ​อยู่​บน​เมฆ ก็​ทรง​ตวัด​เคียว​ไป​บน​แผ่น​ดิน​โลก และ​แผ่น​ดิน​โลก​ก็​ถูก​เก็บ​เกี่ยว


ปฐก. 30:14 ใน​ฤดู​เกี่ยว​ข้าว​สาลี รูเบน​ออก​ไป​ที่​นา​พบ​ต้น​ดูดา​อิม​จึง​เก็บ​ผล​มา​ให้​เลอาห์​มารดา​ของ​เขา รา​เชล​จึง​พูด​กับ​เลอาห์​ว่า “ขอ​ผล​ดู​ดา​อิม​ของ​ลูก​ชาย​พี่​ให้​ฉัน​บ้าง”


อพย. 34:21 “เจ้า​จงทำ​งาน​หก​วัน แต่​วัน​ที่​เจ็ด​จง​หยุด​พัก แม้​แต่​ใน​ฤดู​ไถ​นา​และ​ฤดู​เกี่ยว​ข้าว​ก็​จง​หยุด​พัก

อพย. 34:22 จง​ถือ​เทศ​กาล​สัป​ดาห์​ด้วย​พืช​ผล​แรก​ของ​การ​เก็บ​เกี่ยว​ข้าว​สา​ลี และ​ถือ​เทศ​กาล​เก็บ​ผลิต​ผล​ใน​ปลาย​ปี


ฉธบ. 16:9 “ท่าน​จง​นับ​ให้​ครบ​เจ็ด​สัป​ดาห์ จง​ตั้ง​ต้น​นับ​เจ็ด​สัป​ดาห์​เริ่ม​ด้วย​วัน​แรก​ที่​ท่าน​ใช้​เคียว​เกี่ยว​ข้าว


ฉธบ. 23:25 เมื่อ​ท่าน​เข้า​ไป​ใน​นา​ของ​เพื่อน​บ้าน​ของ​ท่าน ท่าน​จะ​เอา​มือ​เด็ด​รวง​ข้าว​มา​ก็​ได้ แต่​ท่าน​จะ​ใช้​เคียว​เกี่ยว​ข้าว​ของ​เพื่อน​บ้าน​ของ​ท่าน​ไม่​ได้


ฉธบ. 24:19 “เมื่อ​ท่าน​เกี่ยว​ข้าว​ใน​นา​ของ​ท่าน และ​ลืม​ฟ่อน​ข้าว​ไว้​ใน​นา​ฟ่อน​หนึ่ง ห้าม​กลับ​ไป​เอา​มา ให้​เป็น​ของ​คน​ต่าง​ด้าว ลูก​กำพร้า และ​แม่​ม่าย เพื่อ​พระ​ยาห์​เวห์​พระ​เจ้า​ของ​ท่าน​จะ​ทรง​อวย​พร​แก่​กิจ​การ​ทั้ง​สิ้น​แห่ง​มือ​ของ​ท่าน


ยชว. 3:15 แม่​น้ำ​จอร์​แดน​นั้น​ขึ้น​ท่วม​ฝั่ง​ทั้ง​สาย​ตลอด​ฤดู​เกี่ยว​ข้าว เมื่อ​คน​หาม​หีบ​มา​ถึง​จอร์​แดน​และ​เท้า​ของ​ปุโร​หิต​ผู้​หาม​หีบ​จุ่ม​ลง​ที่​ริม​น้ำ​แล้ว


วนฉ. 15:1 เมื่อ​ล่วง​มา​หลาย​วัน​ก็​ถึง​ฤดูเกี่ยว​ข้าว​สาลี แซม​สัน​ก็​เอา​ลูก​แพะ​ตัว​หนึ่ง​ไป​เยี่ยม​ภรรยา​กล่าว​ว่า “ข้า​จะ​เข้า​ไป​หา​ภรรยา​ของ​ข้า​ใน​ห้อง” แต่​บิดา​นาง​ไม่​ยอม​ให้​เข้า​ไป


นรธ. 1:22 ดัง​นั้น​นา​โอ​มี​พร้อม​กับ​รูธ​บุตร​สะใภ้​ชาว​โม​อับ​ก็​กลับ​มา​จาก​ดิน​แดน​โม​อับ และ​เขา​ทั้ง​สอง​มา​ยัง​เมือง​เบธ​เล​เฮม​ใน​ต้น​ฤดู​เกี่ยว​ข้าว​บาร์​เลย์


นรธ. 2:4 ใน​เวลา​นั้น​เอง โบ​อาส​มา​จาก​เบธ​เล​เฮม พูด​กับ​พวก​คน​เกี่ยว​ข้าว​ว่า “ขอ​พระ​ยาห์​เวห์​ทรง​อยู่​ด้วย​กับ​พวก​ท่าน​เถิด” พวก​เขา​ตอบ​ว่า “ขอ​พระ​ยาห์​เวห์​ทรง​อวย​พร​ท่าน​เถิด”


นรธ. 2:5 โบ​อาส​จึง​ถาม​คน​ใช้​ผู้​คอย​ควบ​คุม​คน​เกี่ยว​ข้าว​นั้น​ว่า “หญิง​สาว​คน​นี้​เป็น​คน​ของ​ใคร?”

นรธ. 2:6 คน​ใช้​ซึ่ง​เป็น​ผู้​ควบ​คุม​คน​เกี่ยว​ข้าว​จึง​ตอบ​ว่า “เธอ​เป็น​หญิง​ชาว​โม​อับ กลับ​มา​จาก​ดิน​แดน​โม​อับ​พร้อม​กับ​นา​โอ​มี

นรธ. 2:7 นาง​พูด​ว่า ‘ขอ​ให้​ดิฉัน​เก็บ​และ​รวบ​รวม​ข้าว​ที่​ตกจาก​ฟ่อน​ข้าว​ตาม​หลัง​พวก​คน​เกี่ยว​ข้าว​เถอะ​ค่ะ’ นาง​ก็​มา​เก็บ​ข้าว​ตก​ตั้ง​แต่​เช้า​จน​ถึง​เวลา​นี้ เพิ่ง​ได้​พัก​หน่อย​ที่​บ้าน”


นรธ. 2:14 พอ​ถึง​เวลา​รับ​ประ​ทาน​อาหาร โบ​อาส​ก็​บอก​นาง​ว่า “มา​นี่​เถอะ มารับ​ประ​ทาน​ขนม​ปัง​บ้าง และ​เอา​ขนม​ปัง​มา​จิ้ม​น้ำ​ส้ม​เถิด” นาง​จึง​นั่ง​ลง​ข้างๆ พวก​คน​เกี่ยว​ข้าว โบ​อาส​ส่ง​ข้าว​คั่ว​ให้ และ​นาง​ก็​รับ​ประ​ทาน​จน​อิ่ม และ​ยัง​มี​เหลือ​บ้าง


นรธ. 2:21 รูธ​ชาว​โม​อับ​กล่าว​ว่า “นอก​จาก​นั้น​เขา​ยัง​พูด​กับ​ลูก​ว่า ‘เจ้าจง​ตาม​พวก​คน​งาน​ของ​ฉัน​ไป​ใกล้ๆ จน​กว่า​พวก​เขา​จะ​เกี่ยว​ข้าว​ของ​ฉัน​เสร็จ​ทั้งหมด’ ”


นรธ. 2:23 ดัง​นั้น​นาง​จึง​อยู่​ใกล้ๆ พวก​สาว​ใช้​ของ​โบ​อาส เพื่อ​เก็บ​ข้าว​ตก​จน​สิ้น​ฤดู​เกี่ยว​ข้าว​บาร์​เลย์​และ​ข้าว​สาลี และ​นาง​อยู่​กับ​แม่​สามี


1ซมอ. 6:13 ส่วน​ชาว​เมือง​เบธ​เช​เมช​กำลัง​เกี่ยว​ข้าว​สา​ลี​อยู่​ที่​หุบ​เขา และ​เมื่อ​พวก​เขา​เงย​หน้า​ขึ้น​และ​เห็น​หีบ พวก​เขา​ก็​ชื่น​ชม​ยินดี​ที่​ได้​เห็น


1ซมอ. 8:12 แล้ว​พระ​องค์​จะ​ตั้ง​พวก​เขา​ให้​เป็น​นาย​พัน นาย​ห้า​สิบ​ของ​พระ​องค์ ให้​บาง​คน​ไถ​ที่​ดิน​ของ​พระ​องค์​และ​เกี่ยว​ข้าว​ของ​พระ​องค์ และ​ทำ​ศัส​ตรา​วุธ​และ​เครื่อง​ใช้​ของ​รถ​รบ


1ซมอ. 12:17 วัน​นี้​เป็น​ฤดู​เกี่ยว​ข้าว​สา​ลี​ไม่​ใช่​หรือ? ข้าพ​เจ้า​จะ​ร้อง​ทูล​ต่อ​พระ​ยาห์​เวห์ ขอ​พระ​องค์​ทรง​ให้​มี​ฟ้า​ร้อง​และ​ฝน และ​พวก​ท่าน​จะ​ได้​รู้​และ​เห็น​ว่า​ความ​ชั่ว​ร้าย​ของ​พวก​ท่าน ซึ่ง​พวก​ท่าน​ได้​ทำ​ใน​สาย​พระ​เนตร​ของ​พระ​ยาห์​เวห์​นั้น​มาก​มาย​เพียง​ใด ใน​การ​ที่​ได้​ทูล​ขอ​ให้​มี​กษัตริย์​สำหรับ​ตน”


2ซมอ. 21:9 พระ​องค์​ทรง​มอบ​คน​เหล่า​นี้​ไว้​ใน​มือ​ของ​คน​กิเบ​โอน พวก​เขา​จึง​แขวน​คอ​คน​เหล่านี้​ไว้​บน​ภูเขา​เฉพาะ​พระ​พักตร์​พระ​ยาห์​เวห์ และ​ทั้ง​เจ็ด​คน​ก็​ตาย​ไป​ด้วย​กัน พวก​เขา​ถูก​ฆ่า​ตาย​ใน​วัน​แรก​ของ​ฤดู​เกี่ยว​ข้าว ใน​วัน​เริ่ม​ต้น​การ​เกี่ยว​ข้าว​บาร์​เลย์


2ซมอ. 23:13 ใน​พวก​ทหารเอก​สาม​สิบ​คน​นั้น มี 3 คน​ที่​ลง​มา​หา​ดาวิด​ที่​ถ้ำ​อดุล​ลัม​ใน​ฤดู​เกี่ยว​ข้าว มี​พวก​ฟีลิส​เตีย​กอง​หนึ่ง​ตั้ง​ค่าย​อยู่​ใน​หุบ​เขา​เร​ฟา​อิม


2พกษ. 4:18 เมื่อ​เด็ก​นั้น​โต​ขึ้น วัน​หนึ่ง​เขา​ออก​ไป​หา​บิดา​ของ​เขา​ใน​หมู่​คน​เกี่ยว​ข้าว


ปญจ. 11:4 ผู้​ใด​มัว​สัง​เกต​ลม​ก็​จะ​ไม่​หว่าน​พืช และ​ผู้​ใด​มัว​จ้อง​มอง​เมฆ​ก็​จะ​ไม่​เกี่ยว​ข้าว


อสย. 17:5 และ​จะ​เป็น​เหมือน​คน​เกี่ยวข้าว​ที่​รวบ​รวม​ต้น​ข้าว​ซึ่ง​ตั้ง​อยู่ แขน​ของ​เขา​จะ​เกี่ยว​รวง​ข้าว และ​จะ​เป็น​เหมือน​เมื่อ​คน​เก็บ​รวง​ข้าว ที่​หุบเขา​เร​ฟา​อิม


ยน. 4:35 พวก​ท่าน​บอก​ว่า​อีก​สี่​เดือน​จะ​ถึง​ฤดู​เกี่ยว​ข้าว​แล้ว​ไม่​ใช่​หรือ? ส่วน​เรา​บอก​พวก​ท่าน​ว่า เงย​หน้า​ขึ้น​ดู​นา​เถิด ทุ่ง​นาเหลือง​อร่าม​และ​ถึง​เวลา​เกี่ยว​แล้ว


ยก. 5:4 นี่​แน่ะ ค่า​จ้าง​ของ​คน​เหล่า​นั้น​ที่​เกี่ยว​ข้าว​ใน​นา​ของ​พวก​ท่าน​ที่​ท่าน​ฉ้อ​โกง​ไว้​นั้น​ก็​ฟ้อง​ร้อง​ขึ้น และ​เสียง​ร้อง​ทุกข์​ของ​คน​งาน​เหล่า​นั้น​ที่​เกี่ยว​ข้าว​ก็​ดัง​ไป​ถึง​พระ​กรรณ​ของ​องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​จอม​ทัพ​แล้ว