วันพฤหัสบดีที่ 23 พฤศจิกายน พ.ศ. 2566

สิ่งพระเจ้าทำเพื่อชนชาติของพระองค์

 ยชว. 6:2 พระ​ยาห์​เวห์​ตรัส​กับ​โย​ชู​วา​ว่า “ดู​แน่ะ เรา​ได้​มอบ​เมือง​เย​รี​โค​ไว้​ใน​มือ​เจ้า​แล้ว ทั้ง​กษัตริย์​และ​พวก​นัก​รบ​กล้า​หาญ

ยชว. 6:3 พวก​เจ้า​จง​เดิน​ขบวน​รอบ​เมือง คือ​ให้​พวก​ทหาร​วน​รอบ​เมือง​ครั้ง​หนึ่ง เจ้า​จง​ทำ​เช่น​นี้​หก​วัน

ยชว. 6:4 ให้​ปุโร​หิต​เจ็ด​คน​ถือ​แตร​เขา​แกะ​เจ็ด​คัน​นำ​หน้า​หีบ และ​ใน​วัน​ที่​เจ็ด​นั้น​พวก​เจ้า​จง​เดิน​รอบ​เมือง​เจ็ด​ครั้ง ให้​ปุโร​หิต​เป่า​แตร​ไป​ด้วย

ยชว. 6:5 และ​เมื่อ​เขา​เป่า​เขา​แกะ​เป็น​เสียง​ยาว พอ​เจ้า​ได้​ยิน​เสียง​แตร​นั้น ก็​ให้​ประ​ชา​ชน​ทั้ง​ปวง​โห่​ร้อง​ขึ้น​ด้วย​เสียง​ดัง กำแพง​เมือง​นั้น​ก็​จะ​พัง​ลง​ราบ และ​ประ​ชา​ชน​จะ​ขึ้น​ไป ทุก​คน​ต่าง​ตรง​ไป​ข้าง​หน้า​ตน”

ยชว. 6:15 ใน​วัน​ที่​เจ็ด พวก​เขา​ลุก​ขึ้น​แต่​เช้า​ตรู่ เดิน​ขบวน​รอบ​เมือง​อย่าง​เคย​เจ็ด​ครั้ง เฉพาะ​วัน​เดียว​นั้น​เขา​ได้​เดิน​ขบวน​รอบ​เมือง​เจ็ด​ครั้ง
ยชว. 6:16 ใน​ครั้ง​ที่​เจ็ด เมื่อ​ปุโร​หิต​เป่า​แตร โย​ชู​วา​บอก​ประ​ชา​ชน​ว่า “จง​โห่​ร้อง​ขึ้น​เถิด เพราะ​พระ​ยาห์​เวห์​ทรง​มอบ​เมือง​นั้น​ให้​ท่าน​แล้ว
ยชว. 6:17 เมือง​นั้น​และ​ทุก​สิ่ง​ใน​เมือง​นั้น​เป็น​สิ่ง​ที่​ต้อง​ทำลาย​ถวาย​แด่​พระ​ยาห์​เวห์ เว้น​แต่​รา​หับ​หญิง​โสเภ​ณี​กับ​ทุก​คน​ที่​อยู่​ใน​บ้าน​ของ​นาง​จะ​รอด​ชีวิต เพราะ​นาง​ได้​ซ่อน​ผู้​สื่อ​สาร​ที่​พวก​เรา​ใช้​ไป
ยชว. 6:18 ส่วน​พวก​ท่าน​จง​ตี​ตัว​ออก​ห่าง​จาก​สิ่ง​ที่​ต้อง​ทำลาย​ถวาย​นั้น เกรง​ว่า​ท่าน​เอง​จะ​ถูก​ทำลาย​เมื่อ​ท่าน​เก็บ​สิ่ง​ที่​ต้อง​ทำลาย​ถวาย​นั้น​ไว้​บ้าง และ​จะ​ทำ​ให้​ค่าย​ของ​อิส​รา​เอล​เป็น​สิ่ง​ที่​ต้อง​ทำลาย​ถวาย​ไป​ด้วย นำ​มา​ซึ่ง​ความ​ทุกข์​ยาก​ลำ​บาก
ยชว. 6:19 แต่​เงิน​และ​ทอง​ทั้ง​หมด กับ​เครื่อง​ใช้​ที่​ทำ​ด้วย​ทอง​สัม​ฤทธิ์​และ​เหล็ก เป็น​ของ​ถวาย​แด่​พระ​ยาห์​เวห์​ให้​นำ​เข้า​ไป​ไว้​ใน​คลัง​ของ​พระ​องค์”
ยชว. 6:20 แล้ว​ประ​ชา​ชน​ก็​โห่​ร้อง และ​มี​การ​เป่า​แตร พอ​ประ​ชา​ชน​ได้​ยิน​เสียง​แตร เขา​ก็​โห่​ร้อง​ดัง และ​กำแพง​ก็​พัง​ลง​ราบ ประ​ชา​ชน​จึง​ขึ้น​ไป​ใน​เมือง ทุก​คน​ต่าง​ตรง​ไป​ข้าง​หน้า​ตน​และ​เข้า​ยึด​เมือง​นั้น
ยชว. 6:21 แล้ว​พวก​เขา​ก็​ทำลาย​ทุก​สิ่ง​ที่​อยู่​ใน​เมือง​นั้น​เสีย​สิ้น​ด้วย​คม​ดาบ ทั้ง​ชาย​และ​หญิง คน​หนุ่ม​และ​คน​อาวุ​โส ทั้ง​วัว แกะ​และ​ลา

ยชว. 7:2 โย​ชู​วา​ให้​คน​ออก​จาก​เย​รี​โค​ไป​ยัง​เมือง​อัย ซึ่ง​อยู่​ใกล้​เบ​ธา​เวน​ทาง​ทิศ​ตะวัน​ออก​ของ​เมือง​เบธ​เอล บอก​เขา​ว่า “จง​ขึ้น​ไป​และ​สอด​แนม​ดู​เมือง​นั้น” คน​เหล่า​นั้น​ก็​ขึ้น​ไป​และ​สอด​แนม​ดู​เมือง​อัย
ยชว. 7:3 และ​เขา​กลับ​มา​ราย​งาน​แก่​โย​ชู​วา​ว่า “ไม่​ต้อง​ให้​ประ​ชา​ชน​ทั้ง​หมด​ขึ้น​ไป ให้​สัก​สอง​สาม​พัน​คน​ขึ้น​ไป​ตี​เมือง​อัย​ก็​พอ ไม่​ต้อง​ให้​ประ​ชา​ชน​ทั้ง​หมด​ปีน​ป่าย​ไป​ที่​นั่น​เลย เพราะ​เขา​มี​คน​น้อย”
ยชว. 7:4 เพราะ​ฉะนั้น​จึง​มี​ประ​ชา​ชน​ขึ้น​ไป​ที่​นั่น​เพียง 3,000 คน แต่​ต้อง​แตก​หนี​จาก​ชาว​เมือง​อัย
ยชว. 7:5 ฝ่าย​ชาว​เมือง​อัย​ก็​ฆ่า​ฟัน​พวก​เขา​ตาย​ประ​มาณ 36 คน โดย​ขับ​ไล่​เขา​จาก​ประ​ตู​เมือง​ไป​ถึง​เช​บา​ริม ฆ่า​เขา​ตาม​ทาง​ลง และ​จิต​ใจ​ของ​ประ​ชา​ชน​ก็​ละลาย​ไป​อย่าง​น้ำ
ยชว. 7:6 ฝ่าย​โย​ชู​วา​ก็​ฉีก​เสื้อ​ผ้า​ของ​ตน​ซบ​หน้า​ลง​ถึง​ดิน หน้า​หีบ​แห่ง​พระ​ยาห์​เวห์​จน​ถึง​เวลา​เย็น ทั้ง​ท่าน​กับ​พวก​ผู้ใหญ่​ของ​คน​อิส​รา​เอล ต่าง​ก็​เอา​ผง​คลี​ดิน​ใส่​ศีรษะ​ของ​ตน
ยชว. 7:7 โย​ชู​วา​กราบ​ทูล​ว่า “ข้า​แต่​พระ​ยาห์​เวห์​องค์​เจ้า​นาย ทำไม​พระ​องค์​จึง​ทรง​นำ​ชน​ชาติ​นี้​ข้าม​แม่​น้ำ​จอร์​แดน​มา เพื่อ​จะ​มอบ​พวก​ข้า​พระ​องค์​ไว้​ใน​มือ​ของ​คน​อา​โม​ไรต์​ให้​ทำลาย​เสีย? พวก​ข้า​พระ​องค์​น่า​จะ​พอใจ​อยู่​เพียง​ฟาก​ตะวัน​ออก​ของ​จอร์​แดน
ยชว. 7:8 ข้า​แต่​องค์​เจ้า​นาย ข้า​พระ​องค์​จะ​ทูล​อะไร​ได้​เล่า เมื่อ​อิส​รา​เอล​หัน​หลัง​หนี​ศัตรู​เสีย​แล้ว
ยชว. 7:9 เพราะ​ว่า​คน​คา​นา​อัน​กับ​บรรดา​ชาว​เมือง​คง​จะ​ได้​ยิน แล้ว​ยก​มา​ตั้ง​ล้อม​พวก​ข้า​พระ​องค์ และ​ลบ​ชื่อ​ของ​พวก​ข้า​พระ​องค์​เสีย​จาก​โลก และ​พระ​องค์​จะ​ทรง​ทำ​อะไร​เพื่อ​พระ​นาม​อัน​ยิ่ง​ใหญ่​ของ​พระ​องค์?”
ยชว. 7:10 ฝ่าย​พระ​ยาห์​เวห์​ตรัส​กับ​โย​ชู​วา​ว่า “จง​ลุก​ขึ้น​เถิด ทำไม​เจ้า​จึง​ซบ​หน้า​ลง​อย่าง​นี้​เล่า?
ยชว. 7:11 อิส​รา​เอล​ได้​ทำ​บาป เขา​ได้​ละเมิด​พันธ​สัญ​ญา​ซึ่ง​เรา​ได้​บัญชา​เขา​ไว้ เขา​ได้​ยัก​ยอก​สิ่ง​ที่​ต้อง​ทำลาย​ถวาย เขา​ได้​ขโมย​และ​หลอก​ลวง และ​ได้​เอา​ของ​นั้น​รวม​ไว้​กับ​ข้าว​ของ​ของ​ตน
ยชว. 7:12 เพราะ​ฉะนั้น​ประ​ชา​ชน​อิส​รา​เอล​จึง​ยืน​หยัด​ต่อ​สู้​ศัตรู​ของ​ตน​ไม่​ได้ ได้​หัน​หลัง​หนี​ศัตรู เพราะ​พวก​เขา​กลาย​เป็น​สิ่ง​ที่​ต้อง​ทำลาย​ถวาย เรา​จะ​ไม่​อยู่​กับ​พวก​เจ้า​อีก​ต่อ​ไป เว้น​แต่​เจ้า​จะ​ทำลาย​สิ่ง​ที่​ต้อง​ทำลาย​ถวาย​เหล่า​นั้น​เสีย​จาก​ท่าม​กลาง​พวก​เจ้า
ยชว. 7:13 จง​ลุก​ขึ้น​ชำระ​ประ​ชา​ชน​ให้​บริ​สุทธิ์​และ​กล่าว​ว่า ‘จง​ชำระ​ตัว​เสีย เพื่อ​วัน​พรุ่ง​นี้ เพราะ​พระ​ยาห์​เวห์​พระ​เจ้า​ของ​อิส​รา​เอล​กล่าว​เช่น​นี้​ว่า “โอ อิส​รา​เอล​เอ๋ย มี​สิ่ง​ที่​ต้อง​ทำลาย​ถวาย​อยู่​ท่าม​กลาง​พวก​เจ้า เจ้า​จะ​ยืน​หยัด​ต่อ​สู้​ศัตรู​ไม่​ได้ จน​กว่า​เจ้า​จะ​นำ​สิ่ง​ที่​ต้อง​ทำลาย​ถวาย​นั้น ออก​เสีย​จาก​หมู่​พวก​เจ้า”
ยชว. 7:14 พอ​รุ่ง​เช้า​พวก​ท่าน​จง​เข้า​มา​ที​ละ​เผ่า เผ่า​ใด​ที่​พระ​ยาห์​เวห์​ทรง​จับ​ไว้​ก็​ต้อง​เข้า​มา​ที​ละ​ตระ​กูล ตระ​กูล​ใด​ที่​พระ​ยาห์​เวห์​ทรง​จับ​ไว้​ก็​ให้​เข้า​มา​ที​ละ​ครอบ​ครัว ครอบ​ครัว​ใด​ที่​พระ​ยาห์​เวห์​ทรง​จับ​ไว้​ก็​ให้​เข้า​มา​ที​ละ​คน
ยชว. 7:15 ใคร​ถูก​จับ​ว่า​มี​สิ่ง​ที่​ต้อง​ทำลาย​ถวาย ก็​ต้อง​ถูก​เผา​เสีย​ด้วย​ไฟ ทั้ง​ตัว​เขา​และ​ทุก​สิ่ง​ที่​เป็น​ของ​เขา เพราะ​เขา​ได้​ละเมิด​พันธ​สัญ​ญา​ของ​พระ​ยาห์​เวห์ และ​เพราะ​เขา​ได้​ทำ​สิ่ง​ที่​น่า​อาย​ใน​อิส​รา​เอล’ ”

ยชว. 8:1 พระ​ยาห์​เวห์​ตรัส​กับ​โย​ชู​วา​ว่า “อย่า​กลัว​หรือ​ตก​ใจ​เลย จง​นำ​ทหาร​ทั้ง​หมด​ไป​กับ​เจ้า ลุกขึ้น​ไป​ยัง​เมือง​อัย​เถิด นี่​แน่ะ เรา​ได้​มอบกษัตริย์​แห่ง​อัย​ไว้​ใน​มือ​เจ้า​แล้ว พร้อม​ทั้ง​ประชา​ชน​ของ​เขา เมือง​ของ​เขา​และ​แผ่น​ดิน​ของ​เขา​ด้วย
ยชว. 8:2 เจ้า​จง​ทำ​ต่อ​เมือง​อัย​และ​กษัตริย์​ของ​เมือง​นั้น​เช่น​เดียว​กับ​ที่​เจ้า​ทำ​ต่อ​เมือง​เย​รี​โค​และ​กษัตริย์​ของ​เมือง​นั้น แต่​ข้าว​ของ​และ​สัตว์​เลี้ยง​ที่​ริบ​มา​นั้น​ตก​เป็น​ของ​เจ้า​ได้ จง​ตั้ง​กอง​ซุ่ม​ไว้​ที่​ข้าง​หลัง​เมือง”
ยชว. 8:3 โย​ชู​วา​จึงลุก​ขึ้น​พร้อม​กับ​ทหาร​ไป​ยัง​เมือง​อัย และ​โย​ชู​วา​ได้​คัด​นัก​รบ​กล้า​หาญ 30,000 คน ให้​ยก​ไป​ใน​เวลา​กลาง​คืน
ยชว. 8:4 และ​ท่าน​บัญชา​เขา​ว่า “นี่​แน่ะ ท่าน​จง​ซุ่ม​อยู่​ข้าง​หลัง​เมือง อย่า​ให้​ห่าง​ไกล​จาก​เมือง​นัก และ​ให้​เตรียม​ตัว​ไว้​พร้อม​ทุก​คน
ยชว. 8:5 ส่วน​ข้าพ​เจ้า​และ​ประ​ชา​ชน​ทั้ง​หมด​ที่​อยู่​กับ​ข้าพ​เจ้า​จะ​เข้า​ไป​ถึง​ตัว​เมือง และ​เมื่อ​พวก​เขา​ออก​มา​ต่อ​สู้​เรา​อย่าง​คราว​ก่อน เรา​ก็​จะ​ถอย​หนี​ไป​ต่อ​หน้า​เขา
ยชว. 8:6 เขา​จะ​ตาม​เรา​ออก​มา​จน​กระ​ทั่ง​เรา​จะ​ลวง​เขา​ให้​ออก​ห่าง​จาก​ตัว​เมือง เพราะ​เขา​จะ​พูด​ว่า ‘พวก​เขา​กำ​ลัง​หนี​จาก​เรา​อย่าง​คราว​ก่อน’ และ​เรา​ก็​จะ​หนี​ไป​ต่อ​หน้า​เขา
ยชว. 8:7 แล้ว​พวก​ท่าน​จง​ลุก​จาก​ที่​ซุ่ม​เข้า​ยึด​เมือง​นั้น​ไว้ เพราะ​พระ​ยาห์​เวห์​พระ​เจ้า​ของ​พวก​ท่าน​จะ​ทรง​มอบ​เมือง​นั้น​ไว้​ใน​มือ​ท่าน
ยชว. 8:8 และ​เมื่อ​พวก​ท่าน​เข้า​ยึด​เมือง​ได้​แล้ว ท่าน​จง​จุด​ไฟ​เผา​เมือง​เสีย จงทำ​ตาม​ที่​พระ​ยาห์​เวห์​ตรัส​สั่ง ดู​สิ ข้าพ​เจ้า​ได้​บัญชา​ท่าน​ไว้​แล้ว”

ยชว. 9:3 แต่​เมื่อ​ชาว​กิเบ​โอน​ได้​ยิน​ถึง​สิ่ง​ซึ่ง​โยชูวา​ทำ​ต่อ​เมือง​เย​รี​โค​และ​เมือง​อัย
ยชว. 9:4 พวก​เขา​จึง​ทำ​การ​โดย​ใช้​กล​อุบาย คือ​ออก​ไป​และ​ทำ​เป็น​ผู้​สื่อ​สาร เอา​กระ​สอบ​ขาดๆ บรร​ทุก​บน​ลา​ของ​เขา กับ​ถุง​หนัง​บรรจุ​เหล้า​องุ่น​ที่​เก่า​ขาด​และ​มี​รอย​ปะ
ยชว. 9:5 สวม​รอง​เท้า​เก่า​ปุปะ และ​สวม​เสื้อ​ผ้า​เก่า ส่วน​ขนม​ปัง​ทั้ง​หมด​ที่​เป็น​เสบียง​อา​หาร​ก็​แห้ง​มี​รา​ขึ้น
ยชว. 9:6 เขา​เดิน​ทาง​มา​หา​โย​ชู​วา​ที่​ค่าย ณ เมือง​กิล​กาล กล่าว​แก่​ท่าน​และ​คน​อิส​รา​เอล​ว่า “พวก​เรา​มา​จาก​ประ​เทศ​ที่​ห่าง​ไกล ขอ​ทำ​พันธ​สัญ​ญา​กับ​เรา​เถิด”
ยชว. 9:7 แต่​คน​อิส​รา​เอล​กล่าว​แก่​คน​ฮีไวต์​เหล่า​นั้น​ว่า “บางที​เจ้า​อาจ​จะ​อาศัย​อยู่​ท่าม​กลาง​พวก​เรา เรา​จะ​ทำ​พันธ​สัญ​ญา​กับ​เจ้า​ได้​อย่าง​ไร?”
ยชว. 9:8 เขา​กล่าว​แก่​โย​ชู​วา​ว่า “พวก​เรา​เป็น​ผู้​รับ​ใช้​ของ​ท่าน” และ​โย​ชู​วา​กล่าว​แก่​เขา​ว่า “พวก​เจ้า​เป็น​ใคร​กัน​และ​มา​จาก​ที่​ไหน?”
ยชว. 9:9 เขา​ตอบ​ท่าน​ว่า “ผู้​รับ​ใช้​ของ​ท่าน​มา​จาก​ประ​เทศ​ที่​ไกล​มาก เนื่อง​ด้วย​พระ​นาม​แห่ง​พระ​ยาห์​เวห์​พระ​เจ้า​ของ​ท่าน เรา​ได้​ทราบ​ถึง​กิตติ​ศัพท์​ของ​พระ​องค์​และ​พระ​ราช​กิจ​ทั้ง​สิ้น​ที่​พระ​องค์​ทรง​ทำ​ใน​อียิปต์
ยชว. 9:10 และ​ทุก​สิ่ง​ที่​พระ​องค์​ทรง​ทำ​ต่อ​กษัตริย์​คน​อา​โม​ไรต์​ทั้ง​สอง​พระ​องค์​ผู้​อยู่​ทาง​ฟาก​ตะวัน​ออก​ของ​แม่​น้ำ​จอร์​แดน คือ​สิโหน​กษัตริย์​แห่ง​เฮช​โบน และ​โอก​กษัตริย์​แห่ง​บา​ชาน​ผู้​อยู่​ที่​อัช​ทา​โรท
ยชว. 9:11 ด้วย​เหตุ​นี้ พวก​ผู้ใหญ่ และ​ผู้​คน​ทั้ง​สิ้น​ใน​ดิน​แดน​ของ​เรา จึง​กล่าว​แก่​เรา​ว่า ‘จง​เอา​เสบียง​สำ​หรับ​เดิน​ทาง​ไป​หา​พวก​เขา เรียน​เขา​ว่า “พวก​เรา​เป็น​ผู้​รับ​ใช้​ของ​ท่าน ขอ​ทำ​พันธ​สัญ​ญา​กับ​เรา​เถิด” ’
ยชว. 9:12 ขนม​ปัง​ของ​เรา​นี้​ใน​วัน​ที่​เรา​ออก​มา​หา​พวก​ท่าน เรา​เอา​ออก​จาก​บ้าน​เมื่อ​ยัง​ร้อนๆ อยู่​เพื่อ​ใช้​เป็น​อา​หาร​รับ​ประ​ทาน​ตาม​ทาง แต่​บัด​นี้ ดู​สิ แห้ง​และ​รา​ขึ้น​แล้ว
ยชว. 9:13 ถุง​นี้​เมื่อ​เรา​เติม​เหล้า​องุ่น​ก็​ยัง​ใหม่​อยู่ แต่​นี่​แน่ะ มัน​ขาด​แล้ว เสื้อ​ผ้า​และ​รอง​เท้า​ของ​เรา​ก็​เก่า เพราะ​หน​ทาง​ไกล​มาก”
ยชว. 9:14 คน​เหล่า​นั้น​ก็​รับ​เสบียง​ของ​เขา​มา แต่​ไม่​ได้​ทูล​ขอ​การ​แนะ​นำ​จาก​พระ​ยาห์​เวห์
ยชว. 9:15 และ​โย​ชู​วา​ก็​ทำ​สัญ​ญา​สัน​ติ​ภาพ​กับ​พวก​เขา และ​ทำ​พันธ​สัญ​ญา​กับ​เขา​ให้​ไว้​ชีวิต​พวก​เขา และ​พวก​ผู้นำ​ของ​ชุม​นุม​ชน​ก็​สา​บาน​ต่อ​เขา

ยชว. 10:6 ชาว​เมือง​กิ​เบ​โอน​จึง​ใช้​คน​ไป​หา​โย​ชู​วา​ที่​ค่าย​ใน​กิล​กาล กล่าว​ว่า “ขอ​ท่าน​อย่า​ได้​ปล่อย​มือ​จาก​ผู้​รับ​ใช้​ของ​ท่าน​เลย ขอ​เร่ง​ขึ้น​มา​ช่วย​พวก​เรา​ให้​รอด​และ​ช่วย​เหลือ​เรา เพราะ​ว่า​บรรดา​กษัตริย์​ของ​คน​อา​โม​ไรต์ ซึ่ง​อยู่​ใน​แดน​เทือก​เขา ได้รวม​กำ​ลัง​กัน​ต่อ​สู้​เรา”
ยชว. 10:7 โย​ชู​วา​จึง​ขึ้น​ไป​จาก​กิล​กาล ทั้ง​ท่าน​และ​พวก​ทหาร​และ​นักรบ​กล้า​หาญ​ทุก​คน
ยชว. 10:8 พระ​ยาห์​เวห์​ตรัส​กับ​โย​ชู​วา​ว่า “อย่า​กลัว​เขา​เลย​เพราะ​เรา​ได้​มอบ​เขา​ไว้​ใน​มือ​เจ้า​แล้ว จะ​ไม่​มี​ใคร​ใน​พวก​เขา​สัก​คน​เดียว​ที่​จะ​ยืน​หยัด​ต่อ​สู้​เจ้า​ได้”
ยชว. 10:9 โย​ชู​วา​จึง​ยก​เข้า​โจม​ตี​พวก​นั้น​ทันที โดย​เดิน​ทาง​ตลอด​คืน​จาก​กิล​กาล
ยชว. 10:10 พระ​ยาห์​เวห์​ทรง​ทำ​ให้​พวก​เขา​สะดุ้งแตก​ตื่น​ต่อ​หน้า​อิส​รา​เอล​ซึ่ง​ได้​ฆ่า​พวก​เขา​เสีย​มาก​มาย​ที่​กิเบ​โอน และ​ไล่​ติด​ตาม​พวก​เขา​ไป​ตาม​ทาง​ที่​ขึ้น​ไป​ถึง​เบธ​โฮ​โรน และ​ตาม​ฆ่า​พวก​เขา​ไป​จน​ถึง​เมือง​อา​เซ​คาห์ และ​เมือง​มัก​เค​ดาห์
ยชว. 10:11 ขณะ​เมื่อ​พวก​เขา​หนี​ไป​ข้าง​หน้า​อิส​รา​เอล ไป​ตาม​ทาง​เบธ​โฮ​โรน​นั้น พระ​ยาห์​เวห์​ทรง​โยน​หิน​ใหญ่ๆ ลง​มา​จาก​ฟ้า ตลอด​ถึง​เมือง​อา​เซ​คาห์ เขา​ทั้ง​หลาย​ก็​ตาย ผู้​ที่​ตาย​ด้วย​ลูกเห็บ​นั้น​ก็​มาก​กว่า​ผู้​ที่​ประ​ชา​ชน​อิส​รา​เอล​ฆ่า​เสีย​ด้วย​ดาบ
ยชว. 10:12 แล้ว​โย​ชู​วา​ก็​ทูล​พระ​ยาห์​เวห์​ใน​วัน​ที่​พระ​ยาห์​เวห์​ทรง​มอบ​คน​อา​โม​ไรต์​แก่​ประ​ชา​ชน​อิส​รา​เอล​นั้น และ​ท่าน​ได้​กล่าว​ต่อ​หน้า​อิส​รา​เอล​ว่า “ดวง​อา​ทิตย์​เอ๋ย จง​หยุด​นิ่ง​ตรง​เมือง​กิ​เบ​โอน และ​ดวง​จันทร์​เอ๋ย ตรง​หุบ​เขา​อัย​ยา​โลน
ยชว. 10:13 ดวง​อา​ทิตย์​ก็​หยุด​นิ่ง และ​ดวง​จันทร์​ก็​นิ่ง​อยู่ จน​ชน​ชาติ​นี้​ได้​แก้​แค้น​ศัตรู​ของ​เขา​เสร็จ เรื่อง​นี้​มี​จารึก​ไว้​ใน​หนัง​สือ​ยา​ชาร์​ไม่​ใช่​หรือ? ดวง​อา​ทิตย์​ก็​หยุด​นิ่ง​อยู่​กลาง​ท้อง​ฟ้า ไม่​ได้​รีบ​ตก​ไป​ตาม​เวลา​ประ​มาณ​หนึ่ง​วัน​เต็ม
ยชว. 10:14 ทั้ง​ใน​สมัย​ก่อน​หรือ​ใน​สมัย​ต่อ​มา ไม่​มี​วัน​อย่าง​นั้น​อีก​แล้ว​ที่​พระ​ยาห์​เวห์​ทรง​สดับ​ฟัง​เสียง​ของ​มนุษย์ เพราะ​ว่า​พระ​ยาห์​เวห์​ทรง​ต่อสู้​เพื่อ​อิส​รา​เอล




ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

หมายเหตุ: มีเพียงสมาชิกของบล็อกนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความคิดเห็น