วันอังคารที่ 14 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2566

อพย. 12:36 และ​พระ​ยาห์​เวห์​ทรง​บัน​ดาล​ให้​ประ​ชา​กร​เป็น​ที่​โปรด​ปราน​ใน​สาย​ตา​ของ​คน​อียิปต์ คน​อียิปต์​จึง​ให้​สิ่ง​ของ​ตาม​ที่​ขอ ดัง​นั้น​คน​อิส​รา​เอล​จึง​ริบ​เอา​สิ่ง​ของ​ต่างๆ จาก​คน​อียิปต์

 อพย. 12:1 พระ​ยาห์​เวห์​ตรัส​กับ​โม​เสส​และ​อาโรน​ใน​แผ่น​ดิน​อียิปต์​ว่า

อพย. 12:2 “ให้​เดือน​นี้​เป็น​เดือน​เริ่ม​ต้น​สำ​หรับ​พวก​เจ้า ให้​เป็น​เดือนแรก​ใน​ปี​สำ​หรับ​พวก​เจ้า

อพย. 12:3 จง​สั่ง​ชุม​นุม​ชน​อิส​รา​เอล​ทั้ง​สิ้น​ว่า ใน​วัน​ที่​สิบ​เดือน​นี้ ให้​แต่​ละ​คน​เตรียม​ลูก​แกะ​ตัว​หนึ่ง​ให้​ตน​เอง​ตาม​สกุล บ้าน​ละ​หนึ่ง​ตัว

อพย. 12:4 ถ้า​ครอบ​ครัว​ไหน​มี​คน​น้อย​และ​กิน​ลูก​แกะ​ตัว​หนึ่ง​ไม่หมด ก็​ให้​รวม​กับ​เพื่อน​บ้าน​ใกล้​เรือน​เคียง​เตรียม​ลูก​แกะ​ตัว​หนึ่ง แล้ว​ให้​แบ่ง​ลูก​แกะ​นั้น​ตาม​จำ​นวน​คน​ที่​จะ​กิน​ได้

อพย. 12:5 ลูก​แกะ​ของ​เจ้า​ต้อง​ปราศ​จาก​ตำหนิ เป็น​ตัวผู้​อายุ​หนึ่ง​ปี เจ้า​จง​เอา​มา​จาก​ฝูง​แกะ​หรือ​ฝูง​แพะ

อพย. 12:6 จง​เก็บ​ไว้​ให้​ดี​ถึง​วัน​ที่​สิบ​สี่​เดือน​นี้ แล้ว​ใน​เย็น​วัน​นั้น ให้​ที่​ประ​ชุม​ของ​ชุม​นุม​ชน​อิส​รา​เอล​ทั้ง​หมด​ฆ่า​ลูก​แกะ​นั้น

อพย. 12:7 แล้ว​เอา​เลือด​ทา​ที่​วง​กบ​ประตู​ทั้ง​ด้าน​บน​และ​ด้าน​ข้าง​ทั้ง​สอง​ข้าง​ของ​บ้าน​ที่​พวก​เขา​เลี้ยง​กัน​นั้น​ด้วย

อพย. 12:8 ใน​คืน​วัน​นั้น​ให้​พวก​เขา​กิน​เนื้อ​ปิ้ง​กับ​ขนม​ปัง​ไร้​เชื้อ​และ​ผัก​รส​ขม

อพย. 12:9 อย่า​กิน​เนื้อ​ที่​ยัง​ดิบ​หรือ​เนื้อ​ต้ม​เลย แต่​จง​ปิ้ง​ทั้ง​หัว​และ​ขา​และ​เครื่อง​ใน​ด้วย

อพย. 12:10 จง​กิน​ให้​หมด​ห้าม​มี​เศษ​เหลือ​จน​ถึง​เวลา​เช้า แต่​ถ้า​ยัง​มี​เศษ​เหลือ​ถึง​เวลา​เช้า​ก็​ให้​เผา​เสีย

อพย. 12:11 เจ้า​จง​เลี้ยง​กัน​ดัง​นี้​คือ ให้​คาด​เอว สวม​รอง​เท้า และ​ถือ​ไม้เท้า​ไว้​ใน​มือ และ​รีบ​กิน​โดย​เร็ว การ​เลี้ยง​นี้​เป็น​ปัสกา​ของ​พระ​ยาห์​เวห์

อพย. 12:12 เพราะ​ใน​คืน​วัน​นั้น เรา​จะ​ผ่าน​ไป​ใน​แผ่น​ดิน​อียิปต์ และ​เรา​จะ​ประ​หาร​ลูก​หัว​ปี​ทั้ง​หมด​ใน​แผ่น​ดิน​อียิปต์​ทั้ง​ของ​มนุษย์​และ​ของ​สัตว์ และ​เรา​จะ​พิพาก​ษา​ลง​โทษ​พระ​ทั้ง​หมด​ของ​อียิปต์ เรา​คือ​พระ​ยาห์​เวห์

อพย. 12:13 แต่​เลือด​ตาม​บ้าน​ที่​เจ้า​ทั้ง​หลาย​อยู่​นั้น จะ​เป็น​หมาย​สำคัญ​สำ​หรับ​พวก​เจ้า เมื่อ​เรา​เห็น​เลือด​นั้น เรา​จะ​ผ่าน​เว้น​พวก​เจ้า​ไป จะ​ไม่​มี​ภัย​พิบัติ​เกิด​แก่​พวก​เจ้า ขณะ​ที่​เรา​โจมตี​แผ่น​ดิน​อียิปต์

อพย. 12:14 “วัน​นี้​จะ​เป็น​วัน​ที่​ระลึก​สำ​หรับ​พวก​เจ้า ให้​เจ้า​ทั้ง​หลาย​ฉลอง​เป็น​เทศ​กาล​เลี้ยง​ถวาย​เกียรติ​พระ​ยาห์​เวห์​ชั่ว​ชาติ​พันธุ์​ของ​พวก​เจ้า พวก​เจ้า​จง​ฉลอง​เทศ​กาล​เลี้ยง​นี้​และ​ถือ​เป็น​กฎ​ถาวร

อพย. 12:15 พวก​เจ้า​จง​กิน​ขนม​ปัง​ไร้​เชื้อ​ให้​ครบ​เจ็ด​วัน วัน​แรก​จง​ขจัด​เชื้อ​ให้​สิ้น​จาก​บ้าน​ของ​พวก​เจ้า ถ้า​ผู้​ใด​กิน​ขนม​ปัง​ใส่​เชื้อ​ตั้ง​แต่​วัน​แรก​จน​ถึง​วัน​ที่​เจ็ด จะ​ต้อง​ถูก​ตัด​ออก​จาก​การ​เป็น​คน​อิส​รา​เอล

อพย. 12:16 ใน​วัน​แรก​นั้น​ให้​มี​การ​ประ​ชุม​บริ​สุทธิ์ และ​ใน​วัน​ที่​เจ็ด​ก็​ให้​มี​การ​ประ​ชุม​บริ​สุทธิ์ ห้าม​ทำ​งาน​ใดๆ ใน​วัน​แรก​และ​วัน​ที่​เจ็ด นอก​จาก​การ​จัด​เตรียม​อาหาร​ให้​ทุก​คน​รับ​ประ​ทาน

อพย. 12:17 พวก​เจ้า​จง​ถือ​เทศ​กาล​กิน​ขนม​ปัง​ไร้​เชื้อ เพราะ​ใน​วัน​นี้​เอง เรา​ได้​นำ​ไพร่​พล​ของ​เจ้า​ออก​จาก​แผ่น​ดิน​อียิปต์ เพราะ​ฉะนั้น พวก​เจ้า​จง​ถือ​วัน​นี้​เป็น​กฎ​ถาวร​ชั่ว​ชาติ​พันธุ์​ของ​เจ้า

อพย. 12:18 ใน​ตอน​เย็น​วันที่​สิบ​สี่​เดือน​แรก เจ้า​ทั้ง​หลาย​จง​กิน​ขนม​ปัง​ไร้​เชื้อ​จน​ถึง​เวลา​เย็น​วัน​ที่​ยี่​สิบ​เอ็ด​ของ​เดือน​นั้น

อพย. 12:19 ตลอด​เจ็ด​วัน​นั้น ห้าม​พบ​เชื้อ​ใน​บ้าน​ของ​พวก​เจ้า เพราะ​ถ้า​ผู้​ใด​ที่​เป็น​คน​ต่าง​ด้าว​ก็​ดี​หรือ​คน​พื้น​เมือง​ก็​ดี กิน​ขนม​ปัง​ใส่​เชื้อ ผู้​นั้น​จะ​ต้อง​ถูก​ตัด​ออก​จาก​ชุม​นุม​ชน​อิส​รา​เอล

อพย. 12:20 ห้าม​กิน​สิ่ง​ใด​ที่​ใส่​เชื้อ​ใน​ที่​อาศัย​ของ​พวก​เจ้า เจ้า​จง​กิน​แต่​ขนม​ปัง​ไร้​เชื้อ​เท่า​นั้น”

อพย. 12:21 แล้ว​โม​เสส​เรียก​พวก​ผู้​ใหญ่​ของ​คน​อิส​รา​เอล​มา​พร้อม​กัน สั่ง​ว่า “จง​ไป​เอา​ลูก​แกะ​สำหรับ​ครอบ​ครัว​ของ​พวก​ท่าน​มา​ฆ่า​เป็น​ลูก​แกะ​ปัส​กา

อพย. 12:22 และ​เอา​ต้น​หุสบ​กำ​หนึ่ง​จุ่ม​ลง​ใน​เลือด​ที่​อยู่​ใน​อ่าง แล้ว​ป้าย​เลือด​นั้น​ที่​วง​กบ​ประตู​ทั้ง​ด้าน​บน​และ​ด้าน​ข้าง​ทั้ง​สอง​ข้าง ห้าม​ผู้ใด​ออก​ไปพ้น​ประตู​บ้าน​ของ​ตน​จน​ถึง​รุ่ง​เช้า

อพย. 12:23 เพราะ​พระ​ยาห์​เวห์​จะ​เสด็จ​ผ่าน​ไป​เพื่อ​จะ​ประ​หาร​คน​อียิปต์ เมื่อ​พระ​องค์​ทอด​พระ​เนตร​เห็น​เลือด​ที่​วง​กบ​ประตู​ทั้ง​ด้าน​บน​และ​ด้าน​ข้าง​ทั้ง​สอง​ข้าง พระ​ยาห์​เวห์​จะ​ทรง​ผ่าน​เว้น​ประตู​นั้น และ​จะ​ไม่​ทรง​ให้​ผู้​สัง​หาร​เข้า​ไป​ใน​บ้าน​พวก​ท่าน​เพื่อ​จะ​ประ​หาร​ท่าน

อพย. 12:24 ท่าน​ทั้ง​หลาย​จง​ถือ​คำสั่ง​นี้​ให้​เป็น​กฎ​ถาวร​ของ​พวก​ท่าน​และ​ของ​ลูก​หลาน​พวก​ท่าน

อพย. 12:25 เมื่อ​พวก​ท่าน​ไป​ถึง​แผ่น​ดิน​ซึ่ง​พระ​ยาห์​เวห์​จะ​ประ​ทาน​แก่​พวก​ท่าน​ตาม​ที่​ตรัส​ไว้​แล้ว พวก​ท่าน​จง​ถือ​พิธี​นี้​ไว้

อพย. 12:26 เมื่อ​ลูก​หลาน​ของ​พวก​ท่าน​ถาม​ว่า ‘พิธี​นี้​หมาย​ความ​ว่า​อะไร?’

อพย. 12:27 พวก​ท่าน​จง​ตอบ​ว่า ‘เป็น​การ​ถวาย​สัตว​บูชา​ปัส​กา​แด่​พระ​ยาห์​เวห์​ผู้​ทรง​ผ่าน​เว้น​บ้าน​ของ​ชน​ชาติ​อิส​รา​เอล​ใน​อียิปต์ เมื่อ​พระ​องค์​ทรง​ประ​หาร​คน​อียิปต์ แต่​โปรด​ไว้​ชีวิต​ครอบ​ครัว​ของ​พวก​เรา’ ” ประ​ชา​กร​ก็​กราบ​ลง​นมัส​การ

อพย. 12:28 แล้ว​ชน​ชาติ​อิส​รา​เอล​ก็​ไป​ทำ​ตามที่​พระ​ยาห์​เวห์​ทรง​บัญ​ชา​กับ​โม​เสส​และ​อา​โรน

อพย. 12:29 ใน​เวลา​เที่ยง​คืน พระ​ยาห์​เวห์​ทรง​ประ​หาร​บุตร​หัว​ปี​ทุก​คน​ใน​แผ่น​ดิน​อียิปต์์ ตั้ง​แต่​พระ​ราช​บุตร​หัว​ปี​ของ​ฟา​โรห์​ผู้​ประ​ทับ​บน​บัล​ลังก์ จน​ถึง​บุตร​หัว​ปี​ของ​นัก​โทษ​ที่​อยู่​ใน​คุก​มืด ทั้ง​ลูก​หัว​ปี​ของ​สัตว์​เลี้ยง​ทุก​ตัว

อพย. 12:30 ฟา​โรห์​กับ​พวก​ข้า​ราช​การ และ​คน​อียิปต์​ทั้ง​หมด​ตื่น​ขึ้น​ใน​ตอน​กลาง​คืน มี​เสียง​ร้องไห้​คร่ำ​ครวญ​ดัง​มาก​ใน​อียิปต์ เพราะ​ไม่​มี​บ้าน​ไหน​เลย​ที่​ไม่​มี​คน​ตาย

อพย. 12:31 ฟา​โรห์​จึง​ตรัส​เรียก​โม​เสส​กับ​อา​โรน​ให้​มา​เข้า​เฝ้า​ใน​คืน​นั้น ตรัส​ว่า “เจ้า​ทั้ง​สอง​กับ​ชน​ชาติ​อิส​รา​เอล จง​ลุก​ขึ้น​และ​ออก​ไป​จาก​ประ​ชา​กร​ของ​เรา ไป​นมัส​การ​พระ​ยาห์​เวห์​ตาม​ที่​ขอ​ไว้​นั้น

อพย. 12:32 เอา​ฝูง​แพะ​แกะ​และ​ฝูง​โค​ของ​พวก​เจ้า​ไป​ด้วย​ตาม​ที่​ขอ​ไว้​แล้ว จง​ไป และ​อวย​พร​เรา​ด้วย”

อพย. 12:33 คน​อียิปต์​ก็​เร่ง​รัด​ให้​ชน​ชาติ​นั้น​ออก​จาก​แผ่น​ดิน​โดย​เร็ว เพราะ​พวก​เขา​พูด​ว่า “พวก​เราจะ​ตาย​กัน​หมด​แล้ว”

อพย. 12:34 คน​อิส​รา​เอล​เอา​ก้อน​แป้ง​ดิบ​ที่​ไม่​ได้​ใส่​เชื้อ​กับ​อ่าง​ขยำ​แป้ง ห่อ​ผ้า​ใส่​บ่า​แบก​ไป

อพย. 12:35 ชน​ชาติ​อิส​รา​เอล​ทำ​ตาม​ที่​โม​เสส​สั่ง​ไว้ คือ​ขอ​เครื่อง​เงิน เครื่อง​ทอง และ​เครื่อง​นุ่ง​ห่ม​จาก​คน​อียิปต์

อพย. 12:36 และ​พระ​ยาห์​เวห์​ทรง​บัน​ดาล​ให้​ประ​ชา​กร​เป็น​ที่​โปรด​ปราน​ใน​สาย​ตา​ของ​คน​อียิปต์ คน​อียิปต์​จึง​ให้​สิ่ง​ของ​ตาม​ที่​ขอ ดัง​นั้น​คน​อิส​รา​เอล​จึง​ริบ​เอา​สิ่ง​ของ​ต่างๆ จาก​คน​อียิปต์

อพย. 12:37 ชน​ชาติ​อิส​รา​เอล​ออก​จาก​เมือง​ราเม​เสส​ไป​ถึง​เมือง​สุค​คท นับ​เฉพาะ​ผู้​ชาย​เดิน​เท้า​ได้​ประ​มาณ 600,000 คน ไม่​รวม​เด็ก

อพย. 12:38 มี​คน​ชาติ​อื่น​จำ​นวน​มาก​ติด​ตาม​ไป​ด้วย พร้อม​ทั้ง​ฝูง​ปศุ​สัตว์​มหา​ศาล คือ​ฝูง​แพะ​แกะ​และ​ฝูงโค

อพย. 12:39 พวก​เขา​เอา​ก้อน​แป้ง​ดิบ​ซึ่ง​นำ​มา​จาก​อียิปต์​ปิ้ง​เป็น​แผ่น​ขนม​ปัง​ไร้​เชื้อ เหตุ​ที่​เขา​ไม่​ใส่​เชื้อ​ก็​เพราะ​ถูก​เร่ง​รัด​ให้​ออก​จาก​อียิปต์ จึง​ไม่​ทัน​เตรียม​เสบียง

อพย. 12:40 ชน​ชาติ​อิส​รา​เอล​อยู่​ใน​อียิปต์​เป็น​เวลา 430 ปี

อพย. 12:41 เมื่อ​ครบ 430 ปี​แล้ว ใน​วัน​นั้น​เอง ประ​ชา​กร​ทั้ง​หมด​ของ​พระ​ยาห์​เวห์​ก็​เคลื่อน​ออก​จาก​แผ่น​ดิน​อียิปต์

อพย. 12:42 คืน​วัน​นั้น​เป็น​คืน​ของ​พระ​ยาห์​เวห์​ที่​ทรง​เฝ้า​ดู เพื่อ​นำ​พวก​เขา​ออก​จาก​แผ่น​ดิน​อียิปต์ และ​เป็น​คืน​ที่​ชน​ชาติ​อิส​รา​เอล​ทั้ง​สิ้น​ถือ​เป็น​ที่​ระลึก​ถึง​พระ​ยาห์​เวห์​ตลอด​ชั่ว​ชาติ​พันธุ์​ของ​พวก​เขา

อพย. 12:43 พระ​ยาห์​เวห์​ตรัส​กับ​โม​เสส​และ​อา​โรน​ว่า “กฎ​เกณฑ์​พิธี​ปัส​กา​เป็น​ดัง​นี้ คือ​ห้าม​คน​ต่าง​ชาติ​กิน

อพย. 12:44 ส่วน​ทาส​ซึ่ง​นาย​เอา​เงิน​ซื้อ​มา เมื่อ​ให้​ทาส​นั้น​เข้า​สุ​หนัต​แล้ว​ก็​ให้​เขา​กิน​ได้

อพย. 12:45 ส่วน​คน​อาศัย​หรือ​ลูก​จ้าง​ห้าม​กิน

อพย. 12:46 ปัส​กา​นั้น​ให้​กิน​แต่​ใน​บ้าน ห้าม​เอา​เนื้อ​ไป​นอก​บ้าน และ​ห้าม​หัก​กระ​ดูก​ของ​มัน

อพย. 12:47 ให้​ชุม​นุม​ชน​อิส​รา​เอล​ทั้ง​สิ้น​ปฏิ​บัติ​ตาม​พิธี​นี้

อพย. 12:48 ถ้า​มี​คน​ต่าง​ด้าว​มา​อาศัย​อยู่​กับ​เจ้า และ​ต้อง​การ​จะ​ปฏิ​บัติ​ตาม​พิธี​ปัสกา​ถวาย​พระ​ยาห์​เวห์ ก็​ให้​ชาย​พวก​นั้น​ทุก​คน​เข้า​สุหนัต​ก่อน​แล้ว​จึง​ให้​เขา​มา​ใกล้​และ​ปฏิ​บัติ​ตาม​พิธี​นั้น​ได้ เขา​จะ​เป็น​เหมือน​คน​ที่​เกิด​ใน​แผ่น​ดิน​นั้น แต่​ทุก​คน​ที่​ไม่​ได้​เข้า​สุหนัต จะ​กิน​ปัส​กา​ไม่​ได้

อพย. 12:49 บท​บัญ​ญัติ​สำหรับ​คน​พื้น​เมือง​และ​คน​ต่าง​ด้าว​ซึ่ง​อาศัย​อยู่​ท่าม​กลาง​พวก​เจ้า​จะ​ต้อง​เป็น​อย่าง​เดียว​กัน”

อพย. 12:50 ชน​ชาติ​อิส​รา​เอล​ทั้ง​สิ้น​ก็​ปฏิ​บัติ​ตาม​ที่​พระ​ยาห์​เวห์​มี​รับ​สั่ง​แก่​โม​เสส​และ​อา​โรน

อพย. 12:51 ใน​วัน​นั้น​เอง​พระ​ยาห์​เวห์​ทรง​นำ​ชน​ชาติ​อิส​รา​เอล​ออก​จาก​แผ่น​ดิน​อียิปต์​โดย​แยก​เป็น​ขบวนๆ


อธิษฐาน
1. เชื่อฟัง/เตรียมพร้อม/รักษาชีวิตให้บริสุทธิ

2.ไม่ทำตามถูกปฎิเสธ/ไม่เชื่อฟังถูกพิภากษา  (อธิษฐานปฎิเสธกการไม่เชื่อฟัง เพื่อจะไม่ถูกภิพากษา ) ดลใจชาวอียิปต์ ให้โปรดปราน

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

หมายเหตุ: มีเพียงสมาชิกของบล็อกนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความคิดเห็น