วันพุธที่ 27 ตุลาคม พ.ศ. 2564

เปิดเผย สำแดง

 เปิดเผย สำแดง

ยรม. 11:18 พระ​ยาห์​เวห์​ทรง​สำ​แดง​แก่​ข้าพ​เจ้า​และ​ข้าพ​เจ้า​ก็​รู้ พระ​องค์​ทรง​เปิด​เผย​การ​กระ​ทำ​ของ​เขา​แก่​ข้า​พระ​องค์

ยรม. 11:1 พระ​วจนะ​มา​จาก​พระ​ยาห์​เวห์​ถึง​เย​เร​มีย์​ว่า

ยรม. 11:2 “เจ้า​จง​ฟัง​ถ้อย​คำ​ใน​พันธ​สัญ​ญา​นี้​เถิด และ​จง​กล่าว​แก่​คน​ยู​ดาห์​และ​ชาว​กรุง​เย​รู​ซา​เล็ม

ยรม. 11:3 เจ้า​จง​กล่าว​แก่​เขา​ว่า พระ​ยาห์​เวห์​พระ​เจ้า​แห่ง​อิส​รา​เอล​ตรัส​ดัง​นี้​ว่า ให้​คน​ที่​ไม่​เชื่อ​ฟัง​ถ้อย​คำ​ใน​พันธ​สัญ​ญา​นี้​ถูก​แช่ง​เถิด

ยรม. 11:4 คือ​พันธ​สัญ​ญา​ที่​เรา​บัญ​ชา​แก่​บรรพ​บุรุษ​ของ​พวก​เจ้า ผู้​ซึ่ง​เรา​ได้​นำ​ออก​มา​จาก​แผ่น​ดิน​อียิปต์ จาก​เตา​ไฟ​เหล็ก และ​กล่าว​แก่​เขา​ว่า จง​ฟัง​เสียง​ของ​เรา และ​จง​ทำ​ทุก​อย่าง​ที่​เรา​บัญ​ชา​เจ้า​ไว้ เจ้า​จึง​จะ​เป็น​ประ​ชา​กร​ของ​เรา และ​เรา​จะ​เป็น​พระ​เจ้า​ของ​เจ้า

ยรม. 11:5 เพื่อ​เรา​จะ​ทำ​ให้​สำ​เร็จ​ตาม​คำ​สา​บาน​ซึ่ง​เรา​ได้​ปฏิ​ญาณ​ไว้​กับ​บรรพ​บุรุษ​ของ​เจ้า​ว่า เรา​จะ​ให้​แผ่น​ดิน​ซึ่ง​มี​น้ำ​นม​และ​น้ำ​ผึ้ง​ไหล​บริ​บูรณ์​แก่​เขา​อย่าง​ที่​เป็น​อยู่​ทุก​วัน​นี้” แล้ว​ข้าพ​เจ้า​จึง​ทูล​ตอบ​ว่า “ข้า​แต่​พระ​ยาห์​เวห์ ขอ​ให้​เป็น​ดัง​นั้น​เถิด”

ยรม. 11:6 และ​พระ​ยาห์​เวห์​ตรัส​กับ​ข้าพ​เจ้า​ว่า “จง​ป่าว​ร้อง​ถ้อย​คำ​ทั้ง​หมด​นี้​ใน​เมือง​ต่างๆ ของ​ยู​ดาห์​และ​ตาม​ถนน​ของ​เย​รู​ซา​เล็ม​ว่า จง​ฟัง​ถ้อย​คำ​แห่ง​พันธ​สัญ​ญา​นี้​และ​ประ​พฤติ​ตาม

ยรม. 11:7 เพราะ​เรา​ได้​กล่าว​ตัก​เตือน​อย่าง​แข็ง​ขัน​ต่อ​บรรพ​บุรุษ​ของ​เจ้า เมื่อ​เรา​นำ​พวก​เขา​ขึ้น​มา​จาก​แผ่น​ดิน​อียิปต์ ตัก​เตือน​เขา​ครั้ง​แล้ว​ครั้ง​เล่า แม้​จน​ถึง​ทุก​วัน​นี้ กล่าว​ว่า จง​ฟัง​เสียง​ของ​เรา

ยรม. 11:8 แต่​พวก​เขา​ก็​ไม่​เชื่อ​ฟัง​หรือ​เงี่ย​หู​ฟัง ทุก​คน​ดำ​เนิน​ตาม​ความ​ดื้อ​ด้าน​แห่ง​จิต​ใจ​อัน​ชั่ว​ร้าย​ของ​เขา ดัง​นั้น​เรา​จึง​นำ​ทุก​สิ่ง​ตาม​ถ้อย​คำ​แห่ง​พันธ​สัญ​ญา​นี้​ที่​เรา​ได้​บัญ​ชา​ให้​เขา​กระ​ทำ แต่​เขา​ไม่​ได้​ทำ​ตาม​นั้น ให้​มา​ตก​เหนือ​เขา”

ยรม. 11:9 พระ​ยาห์​เวห์​ตรัส​กับ​ข้าพ​เจ้า​อีก​ว่า “มี​การ​คิด​กบฏ​ท่าม​กลาง​คน​ยู​ดาห์​และ​ชาว​กรุง​เย​รู​ซา​เล็ม

ยรม. 11:10 พวก​เขา​ได้​หัน​กลับ​ไป​หา​ความ​ผิด​บาป​แห่ง​บรรพ​บุรุษ​ของ​เขา ผู้​ปฏิ​เสธ​ไม่​ยอม​ฟัง​ถ้อย​คำ​ของ​เรา เขา​ติด​ตาม​พระ​อื่นๆ ไป และ​ปรน​นิบัติ​พระ​นั้น คน​อิส​รา​เอล​และ​คน​ยู​ดาห์​ได้​ผิด​พันธ​สัญ​ญา​ของ​เรา ซึ่ง​เรา​กระ​ทำ​ต่อ​บรรพ​บุรุษ​ของ​เขา

ยรม. 11:11 เพราะ​ฉะนั้น พระ​ยาห์​เวห์​ตรัส​ดัง​นี้​ว่า นี่​แน่ะ เรา​จะ​นำ​เหตุ​ร้าย​มา​เหนือ​เขา ซึ่ง​เขา​หนี​ไม่​พ้น ถึง​เขา​จะ​ร้อง​ทุกข์​ต่อ​เรา เรา​ก็​จะ​ไม่​ฟัง​เขา

ยรม. 11:12 แล้ว​เมือง​ต่างๆ ของ​ยู​ดาห์​และ​ชาว​กรุง​เย​รู​ซา​เล็ม​จะ​ไป​ร้อง​ทุกข์​ต่อ​พระ ซึ่ง​พวก​เขา​ได้​เผา​เครื่อง​หอม​ถวาย​นั้น แต่​พระ​เหล่า​นั้น​ช่วย​เขา​ใน​เวลา​ลำ​บาก​ไม่​ได้

ยรม. 11:13 ยู​ดาห์​เอ๋ย พระ​ทั้ง​หลาย​ของ​เจ้า​ก็​มาก​เท่า​กับ​บรร​ดา​เมือง​ของ​เจ้า และ​ตาม​จำ​นวน​ถนน​ใน​กรุง​เย​รู​ซา​เล็ม เจ้า​ได้​ตั้ง​แท่น​บูชา​ถวาย​สิ่ง​ที่​อับ​อาย คือ​แท่น​สำ​หรับ​เผา​เครื่อง​หอม​ถวาย​แก่​พระ​บา​อัล

ยรม. 11:14 “เพราะ​ฉะนั้น เจ้า​เอง​อย่า​อธิษ​ฐาน​เพื่อ​ชน​ชาติ​นี้ อย่า​วิง​วอน​หรือ​อธิษ​ฐาน​เพื่อ​พวก​เขา เพราะ​เรา​จะ​ไม่​ฟัง​เมื่อ​เขา​ร้อง​ต่อ​เรา​ใน​เวลา​ลำ​บาก

ยรม. 11:15 ผู้​เป็น​ที่​รัก​ของ​เรา​มา​ทำ​อะไร​ใน​นิเวศ​ของ​เรา​เล่า ใน​เมื่อ​นาง​ได้​ทำ​การ​ชั่ว​ช้า​มาก? คำ​บน​บาน​และ​เนื้อ​สัตว์​ที่​สัก​การ​บูชา​จะ​หัน​เห​โทษ​ของ​เจ้า​ได้​หรือ? อย่าง​นี้​แล้ว​เจ้า​จะ​เริง​โลด​ได้​หรือ?

ยรม. 11:16 พระ​ยาห์​เวห์​ทรง​เคย​เรียก​เจ้า​ว่า ‘ต้น​มะ​กอก​สด​งดงาม​ด้วย​ผล​อย่าง​ดี’ แต่​พระ​องค์​ทรง​ก่อ​ไฟ​เผา​มัน​เสีย​ด้วย​เสียง​ดัง​สนั่น และ​กิ่ง​ทั้ง​หลาย​ของ​มัน​จะ​ถูก​เผา​ผลาญ​หมด

ยรม. 11:17 พระ​ยาห์​เวห์​จอม​ทัพ​ผู้​ทรง​ปลูก​เจ้า ได้​ทรง​ประ​กาศ​ความ​ร้าย​ให้​ตก​แก่​เจ้า เพราะ​ความ​ชั่ว​ช้า​ซึ่ง​คน​อิส​รา​เอล​และ​คน​ยู​ดาห์​ได้​กระ​ทำ ได้​ยั่ว​ยุ​ให้​เรา​โกรธ​ด้วย​การ​เผา​เครื่อง​หอม​ถวาย​แก่​พระ​บา​อัล”

ยรม. 11:18 พระ​ยาห์​เวห์​ทรง​สำ​แดง​แก่​ข้าพ​เจ้า​และ​ข้าพ​เจ้า​ก็​รู้ พระ​องค์​ทรง​เปิด​เผย​การ​กระ​ทำ​ของ​เขา​แก่​ข้า​พระ​องค์

ยรม. 11:19 แต่​ข้า​พระ​องค์​เป็น​เหมือน​ลูก​แกะ​เชื่อง​ตัว​หนึ่ง ซึ่ง​ถูก​พา​ไป​ฆ่า ข้า​พระ​องค์​ไม่​ทราบ​เลย​ว่า​ข้า​พระ​องค์​เอง ได้​ถูก​พวก​เขา​วาง​แผน​การ​ต่อ​สู้ โดย​กล่าว​ว่า “ให้​เรา​ทำ​ลาย​ต้น​ไม้​กับ​ผล​ของ​มัน​เสีย​ด้วย ให้​เรา​ตัด​เขา​ออก​เสีย​จาก​แดน​คน​เป็น เพื่อ​ชื่อ​ของ​เขา​จะ​ไม่​เป็น​ที่​ระลึก​ถึง​อีก​เลย”

ยรม. 11:20 แต่​ว่า ข้า​แต่​พระ​ยาห์​เวห์​จอม​ทัพ​ผู้​ทรง​พิพาก​ษา​อย่าง​ชอบ​ธรรม ผู้​ทรง​ทด​ลอง​ดู​ทั้ง​ความ​คิด​และ​จิต​ใจ ขอ​ให้​ข้า​พระ​องค์​แล​เห็น​การ​แก้​แค้น​ของ​พระ​องค์​ตก​แก่​พวก​เขา เพราะ​ข้า​พระ​องค์​ได้​มอบ​เรื่อง​ของ​ข้า​พระ​องค์​ไว้​กับ​พระ​องค์​แล้ว

ยรม. 11:21 เพราะ​ฉะนั้น พระ​ยาห์​เวห์​ตรัส​ดัง​นี้ เกี่ยว​กับ​คน​ตำ​บล​อา​นา​โธท ผู้​จะ​เอา​ชีวิต​ของ​เจ้า และ​กล่าว​แก่​เจ้า​ว่า “อย่า​เผย​พระ​วจนะ​ใน​พระ​นาม​ของ​พระ​ยาห์​เวห์ เพื่อ​เจ้า​จะ​ไม่​ต้อง​ตาย​ด้วย​มือ​ของ​พวก​เรา”

ยรม. 11:22 เพราะ​ฉะนั้น พระ​ยาห์​เวห์​จอม​ทัพ​ตรัส​ว่า “นี่​แน่ะ เรา​จะ​ลง​โทษ​เขา​ทั้ง​หลาย พวก​คน​หนุ่ม​จะ​ตาย​ด้วย​ดาบ บรร​ดา​บุตร​ชาย​และ​บุตร​หญิง​ของ​เขา​จะ​ตาย​ด้วย​การ​กัน​ดาร​อา​หาร

ยรม. 11:23 จะ​ไม่​มี​ใคร​เหลือ​เลย เพราะ​เรา​จะ​นำ​สิ่ง​ร้าย​มา​สู่​คน​ตำ​บล​อา​นา​โธท คือ​ปี​แห่ง​การ​ลง​โทษ​เขา”


**********

ดนล. 10:1 ใน​ปี​ที่​สาม​แห่ง​รัช​กาล​ไซ​รัส​กษัตริย์​แห่ง​เปอร์​เซีย มี​สิ่ง​หนึ่ง​ได้​เปิด​เผย​แก่​ดา​เนียล​ผู้​ได้​ชื่อ​ว่า เบล​เท​ชัส​ซาร์ และ​สิ่ง​นั้น​ก็​จริง แต่​การ​เข้า​ใจ​การ​สำ​แดง​นั้น​ยาก ความ​เข้า​ใจ​นั้น​ผ่าน​มา​ทาง​นิมิต

ดนล. 10:1 ใน​ปี​ที่​สาม​แห่ง​รัช​กาล​ไซ​รัส​กษัตริย์​แห่ง​เปอร์​เซีย มี​สิ่ง​หนึ่ง​ได้​เปิด​เผย​แก่​ดา​เนียล​ผู้​ได้​ชื่อ​ว่า เบล​เท​ชัส​ซาร์ และ​สิ่ง​นั้น​ก็​จริง แต่​การ​เข้า​ใจ​การ​สำ​แดง​นั้น​ยาก ความ​เข้า​ใจ​นั้น​ผ่าน​มา​ทาง​นิมิต
ดนล. 10:2 ใน​คราว​นั้น ข้าพ​เจ้า​ดา​เนียล​ไว้​ทุกข์​อยู่ 3 สัป​ดาห์
ดนล. 10:3 ข้าพ​เจ้า​ไม่​ได้​รับ​ประ​ทาน​อา​หาร​ชั้น​สูง เนื้อ​หรือ​เหล้า​องุ่น​ก็​ไม่​ได้​เข้า​ปาก​ข้าพ​เจ้า ข้าพ​เจ้า​ไม่​ได้​ชโลม​ตัว​เลย​ตลอด 3 สัป​ดาห์
ดนล. 10:4 เมื่อ​วัน​ที่ 24 เดือน​ที่​หนึ่ง ข้าพ​เจ้า​ยืน​อยู่​ที่​ฝั่ง​แม่​น้ำ​ใหญ่คือ​แม่​น้ำ​ไท​กริส
ดนล. 10:5 ข้าพ​เจ้า​แหงน​ขึ้น​มอง​ดู นี่​แน่ะ มี​ชาย​คน​หนึ่ง​สวม​เสื้อ​ผ้า​ป่าน มี​ทอง​เมือง​อุฟาส​คาด​เอว​ไว้
ดนล. 10:6 ร่าง​กาย​ของ​ท่าน​ดั่ง​เบ​ริล และ​หน้า​ของ​ท่าน​ก็​เหมือน​ฟ้า​แลบ ดวง​ตา​ของ​ท่าน​ก็​เหมือน​กับ​เปลว​ไฟ​ของ​คบ​​เพลิง แขน​และ​เท้า​เป็น​เงา​งาม​เหมือน​กับ​ทอง​สัม​ฤทธิ์​ขัด และ​เสียง​ถ้อย​คำ​ของ​ท่าน​เหมือน​เสียง​มวล​ชน
ดนล. 10:7 และ​ข้าพ​เจ้า​ดา​เนียล​เห็น​นิมิต​นั้น​แต่​ผู้​เดียว บรร​ดา​คน​ที่​อยู่​กับ​ข้าพ​เจ้า​ไม่​ได้​เห็น​นิมิต​นั้น แต่​เขา​กลัว​จน​ตัว​สั่น จึง​วิ่ง​ไป​ซ่อน​เสีย
ดนล. 10:8 ข้าพ​เจ้า​อยู่​แต่​ลำ​พัง และ​ข้าพ​เจ้า​ได้​เห็น​นิมิต​ใหญ่​ยิ่ง​นี้ ข้าพ​เจ้า​ก็​สิ้น​เรี่ยว​สิ้น​แรง หน้า​ของ​ข้าพ​เจ้า​ก็​ซีด​ไป ข้าพ​เจ้า​หมด​แรง
ดนล. 10:9 แล้ว​ข้าพ​เจ้า​จึง​ได้​ยิน​เสียง​ถ้อย​คำ​ของ​ท่าน เมื่อ​ข้าพ​เจ้า​ได้​ยิน​เสียง​ถ้อย​คำ​นั้น ข้าพ​เจ้า​ก็​ฟุบ​ลง​ซบ​หน้า​กับ​ดิน​สลบ​ไป
ดนล. 10:10 นี่​แน่ะ มี​มือ​มา​แตะ​ข้าพ​เจ้า ทำ​ให้​มือ​และ​เข่า​ของ​ข้าพ​เจ้า​สั่น
ดนล. 10:11 ท่าน​กล่าว​แก่​ข้าพ​เจ้า​ว่า “โอ ดา​เนียล ผู้​เป็น​ที่​รัก​อย่าง​ยิ่ง จง​พิ​เคราะห์​ถ้อย​คำ​ที่​เรา​พูด​กับ​ท่าน และ​จง​ยืน​ขึ้น เพราะ​บัด​นี้​เรา​ถูก​ใช้​ให้​มา​หา​ท่าน” ขณะ​ที่​ท่าน​กล่าว​คำ​นี้​แก่​ข้าพ​เจ้า ข้าพ​เจ้า​ก็​ยืน​สั่น​สะ​ท้าน​อยู่
ดนล. 10:12 แล้ว​ท่าน​พูด​กับ​ข้าพ​เจ้า​ว่า “ดา​เนียล​เอ๋ย อย่า​กลัว​เลย เพราะ​ตั้ง​แต่​วัน​แรก​ที่​ท่าน​ตั้ง​ใจ​จะ​เข้า​ใจ​และ​ถ่อม​ตัว​ลง​เฉพาะ​พระ​พักตร์​พระ​เจ้า​ของ​ท่าน​นั้น พระ​เจ้า​ทรง​ฟัง​ถ้อย​คำ​ของ​ท่าน และ​เรา​มา​ด้วย​เรื่อง​ถ้อย​คำ​นั้น
ดนล. 10:13 แต่​เจ้า​ผู้​ครอบ​ครอง​ราช​อา​ณา​จักร​เปอร์​เซีย​ได้​ขัด​ขวาง​เรา​ไว้​ถึง 21 วัน แต่​มี​คา​เอล เจ้า​ผู้​ครอบ​ครอง​ชั้น​หัว​หน้า​ผู้​หนึ่ง​มา​ช่วย​เรา เพราะ​เรา​ถูก​ละ​ไว้​ที่​นั่น​ให้​อยู่​กับ​บรร​ดา​กษัตริย์​เปอร์​เซีย
ดนล. 10:14 เรา​มา​เพื่อ​ช่วย​ให้​ท่าน​เข้า​ใจ​ถึง​สิ่ง​ซึ่ง​จะ​เกิด​ขึ้น​กับ​ชน​ชาติ​ของ​ท่าน​ใน​อนา​คต เพราะ​นิมิต​นั้น​เกี่ยว​กับ​เวลา​ภาย​หน้า”
ดนล. 10:15 ขณะ​ที่​ท่าน​พูด​ถ้อย​คำ​เหล่า​นี้ ข้าพ​เจ้า​ก้ม​หน้า​ลง​ดิน​แล้ว​ก็​เป็น​ใบ้​ไป
ดนล. 10:16 นี่​แน่ะ มี​ท่าน​ผู้​หนึ่ง​ที่​ดู​เหมือน​มนุษย์​มา​แตะ​ริม​ฝี​ปาก​ข้าพ​เจ้า แล้ว​ข้าพ​เจ้า​ก็​อ้า​ปาก​พูด ข้าพ​เจ้า​กล่าว​กับ​ท่าน​ที่​ยืน​อยู่​ข้าง​หน้า​ข้าพ​เจ้า​ว่า “นาย​เจ้า​ข้า เพราะ​นิมิต​นั้น​ความ​เจ็บ​ปวด​จึง​เกิด​กับ​ข้าพ​เจ้า แล้ว​ข้าพ​เจ้า​ก็​หมด​แรง
ดนล. 10:17 ผู้​รับ​ใช้​ของ​เจ้า​นาย​ของ​ข้าพ​เจ้า​จะ​พูด​กับ​เจ้า​นาย​ของ​ข้าพ​เจ้า​ได้​อย่าง​ไร? เพราะ​บัด​นี้​ไม่​มี​กำ​ลัง​เหลือ​อยู่​ใน​ข้าพ​เจ้า​เลย ลม​หาย​ใจ​พราก​ไป​จาก​ข้าพ​เจ้า​แล้ว”
ดนล. 10:18 ท่าน​ผู้​มี​รูป​ร่าง​อย่าง​มนุษย์​นั้น​ได้​แตะ​ต้อง​ข้าพ​เจ้า​อีก​ครั้ง​หนึ่ง และ​ให้​กำ​ลัง​ข้าพ​เจ้า
ดนล. 10:19 ท่าน​กล่าว​ว่า “โอ ท่าน​ผู้​เป็น​ที่​รัก​ยิ่ง อย่า​กลัว​เลย สวัสดิ​ภาพ​จง​มี​แก่​ท่าน จง​เข้ม​แข็ง เออ จง​เข้ม​แข็ง​เถิด” เมื่อ​ท่าน​พูด​กับ​ข้าพ​เจ้า​นั้น ข้าพ​เจ้า​มี​กำ​ลัง​ขึ้น​และ​กล่าว​ว่า “ขอ​เจ้า​นาย​ของ​ข้าพ​เจ้า​จง​พูด​เถิด เพราะ​ท่าน​ได้​ให้​กำ​ลัง​ข้าพ​เจ้า​แล้ว”
ดนล. 10:20 แล้ว​ท่าน​จึง​กล่าว​ว่า “ท่าน​ทราบ​หรือ​ไม่​ว่า​เรา​มา​หา​ท่าน​ทำไม? แต่​บัด​นี้​เรา​จะ​กลับ​ไป​ต่อ​สู้​กับ​เจ้า​ผู้​ครอบ​ครอง​เปอร์​เซีย และ​เมื่อ​เรา​ไป​แล้ว นี่​แน่ะ เจ้า​ผู้​ครอบ​ครอง​กรีซ​จะ​มา
ดนล. 10:21 แต่​เรา​จะ​บอก​ท่าน​ตาม​สิ่ง​ซึ่ง​บัน​ทึก​ไว้​ใน​หนัง​สือ​แห่ง​สัจจะ ไม่​มี​ใคร​ร่วม​แรง​กับ​เรา​ต่อ​สู้​พวก​เขา​เลย นอก​จาก​มี​คา​เอล​เจ้า​ผู้​ครอบ​ครอง​ของ​ท่าน

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

หมายเหตุ: มีเพียงสมาชิกของบล็อกนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความคิดเห็น